tag:blogger.com,1999:blog-55216109470776677582024-03-05T10:58:18.837+02:00Διακοπές στην ΕλλάδαUnknownnoreply@blogger.comBlogger19125tag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-42061232620744866372011-01-25T22:27:00.009+02:002011-05-04T22:47:53.203+03:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div>Γνωρίστε τον μαγικό κόσμο των νησιωτών μας. Ανακαλύψτε τοπία, έτσι ώστε όταν φτάσετε σε κάποιον από αυτούς τους προορισμούς, να είστε έτοιμοι και διαβασμένοι.</div><div>Βρείτε μέσα από τις διαφημίσεις μας ό,τι έχει σχέση με τις διακοπές σας.</div><div>ΞΕΚΙΝΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΑΣ! ΚΑΝΤΕ click <a href="http://hellenicislands.blogspot.com/2010/07/all-my-posts.html"><span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: x-large;">εδώ</span></a></div></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-50667961058763142512010-10-08T00:17:00.003+03:002011-06-14T18:36:06.089+03:00Μύκονος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><b><u>Ιστορία</u></b> <br />
Η Μύκονος σύμφωνα με τη μυθολογία, εδω ο Ηρακλής σκότωσε τους γίγαντες και οι βράχοι γύρω από το νησί ήταν τα νεκρά τους κορμιά! <br />
Ο Μύκονος ήταν ο πρώτος κυβερνήτης του νησιού σύμφωνα με την παράδοση, και η πρώτοι έποικοι ήταν οι Ίωνες το 9ο αιώνα π.χ.. <br />
Το νησί, όπως και τα γύρω νησιά κατά την αρχαιότητα, βρέθηκε κάτω απο Αθηναϊκή, Μακεδονική και Ρωμαϊκή κυριαρχία . <br />
Οι Ενετοί κατέκτησαν το νησί το 1207, και αργότερα οι Τούρκοι εισέβαλαν στο πρώτο μισό του 16ου αιώνα. Η ηρωίδα της Ελληνικής Επανάστασης Μαντώ Μαυρογένους και οι Μυκονιάτες πολέμησαν με επιτυχία τους Τούρκους όταν προσπάθησαν να καταλάβουν το νησί το 1822, ένα χρόνο μετά τον πόλεμο της ανεξαρτησίας. Το Σπίτι της Μαντώ Μαυρογένους σώζεται ακόμα στη Μύκονο. <br />
Η Μύκονος απελευθερώθηκε το 1830. Ήταν αρκετά κατεστραμμένη οικονομικά μετά τον πόλεμο της ανεξαρτησίας, και η οικοδομική ανάκαμψη έφτασε με τον τουρισμό.<br />
<u><b>Αξιοθέατα</b></u><br />
Η Χώρα της Μυκόνου είναι ένα μέρος που πρέπει πραγματικά να εξερευνήσετε. Περπατήστε στα μικρά δρομάκια, κάντε μια βόλτα στους ανεμόμυλους, δείτε τους πελεκάνους της Πέτρο και Ειρήνη που ειναι τα μασκότ του νησιού, πάρτε ένα ποτό στο λιμάνι η την μικρή Βενετία και επισκεφθείτε την εκκλησία της Παραπορτιανής. Και φυσικά, κάντε ψώνια απο τα αναρίθμητα μαγαζιά. Υπάρχουν επίσης πέντε μουσεία: το αρχαιολογικό, ένα λαογραφικό μουσείο, ένα ναυτικό, μια πολιτιστική και μια ιδιωτική έκθεση με αναπαράσταση παλιάς παραδοσιακής κατοικίας. Τα περισσότερα από τα μουσεία της Μυκόνου βρίσκονται στην οδό Ενόπλων Δυνάμεων η οποία αποτελεί έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της πόλης της Μυκόνου κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Για να φτάσετε εκεί είναι σχετικά απλά, απο την Ακτή Καμπάνη στρίβετε δεξιά από την Πλατεία της Μαντώς προς την οδό Ματογιάννη, περπατήστε κατά μήκος αυτού του δρόμου και στρίψτε δεξιά στο τέλος του. Εδώ θα βρείτε το Ναυτικό Μουσείο Αιγαίου (Ώρες λειτουργίας 10,30-13,00 μμ. και 18,30-21,00 μμ.), δίπλα είναι το Λαογραφικό Μουσείο, το Σπίτι της Λένας, (ανοικτό 18,30-21,00 μμ.). Ένα άλλο ενδιαφέρον κτίριο λίγο πριν από αυτά τα 2 μουσεία είναι το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Έλληνας Νομισματολόγος και Αρχαιολόγος Γιάννης Σβορώνος. <br />
Πιο πέρα λίγο πριν από τα 3 πηγάδια είναι οι εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου, που κτίστηκε τον 15ο αιώνα π.Χ., και της Αγίας Βαρβάρας και του Αγίου Φανουρίου, χτισμένοι το 1883. <br />
Πίσω από το δημοτικό σχολείο της Μυκόνου είναι η κεντρική πλατεία της Χώρας η Λάκα, μια πράσινη όαση με ευκαλύπτους και φοίνικες και όλων των ειδών τα μαγαζιά και φαγάδικα, εδώ επίσης θα βρείτε το ταχυδρομείο. Περπατήστε από εκεί προς τα δυτικά και θα φτάσετε στο πλάτωμα όπου βρίσκονται οι περίφημοι ανεμόμυλοι της Μυκόνου. Πρόκειται για ένα από τα πιο δημοφιλή ορόσημα της Μυκόνου. Τον παλιό καιρό οι κάτοικοι από όλες τις Κυκλάδες έφερναν το σιτάρι και το κριθάρι εδω για να κάνουν αλεύρι.<br />
Ακριβώς κάτω από τον ανεμόμυλους είναι η περιοχή της Αλευκάντρας, ή «μικρή Βενετία». Η αρχική ονομασία Αλευκάντρα προέρχεται από την αρχική της χρήση ως πλυντήριο, εδώ οι γυναίκες της Μυκόνου έπλεναν τα ρούχα τους. <!-- adsense --> <br />
Συνεχίζοντας την βόλτα μέσα από τα μικρά δρομάκια της Μικρής Βενετίας προς τα βόρεια, σύντομα θα βρείτε την εκκλησία της Παραπορτιανής άλλο διάσημο ορόσημο της Μυκόνου. <br />
Η Παραπορτιανή στην πραγματικότητα είναι 5 εκκλησίες όλες χτισμένες σε ένα πολύπλοκο σύμπλεγμα. Είναι ενα από τις πιο φωτογραφημένα κτίρια της Μυκόνου και ένας εκπληκτικός συνδυασμός του λευκού με το μπλε του ουρανού και της θάλασσας. Η δομή του με την πάροδο του χρόνου το έχει μεταμορφώσει σε μια μάζα που μοιάζει σαν λευκό παγόβουνο στην ξηρά και σε άλλα σημεία μοιάζει με ένα τεράστιο κέικ ζάχαρης. Από την Παραπορτιανή, το Κάστρο και το δυτικό τμήμα της παραλίας είναι πολύ κοντά. Σε αυτόν τον τομέα βρίσκεται το κτίριο του δήμου Μυκόνου. Από αυτή τη θέση ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει ένα πανόραμα της κεντρικής παραλίας της Μυκόνου. Από την άλλη πλευρά της ακτής Καμπάνη ειναι ο σταθμός ταξί στην πλατεία Μαντώς όπου βρίσκεται και το Άγαλμα της Μαντώς Μαυρογένους μίας ηρωικής μορφής του ελληνικού πολέμου της ανεξαρτησίας που ισοδυναμεί με την Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα των Σπετσών. <br />
Αξίζει να επισκεφτείτε το μικρό χωριό Άνω Μέρα που είναι μικρό, όμορφο και ήσυχο. <a href="http://affiliate.linkwise.gr/z/345147/CD1703/">Επισκεφθείτε</a> το μοναστήρι και τη μικρή εκκλησία μουσείο από τον 15ο αιώνα.<br />
<br />
Οι παραλίες στη Μύκονο είναι γεμάτες απο κόσμο. Αξίζει να διερευνήσετε τους μικρούς όρμους στη νότια πλευρά. Ο Πλατύς Γιαλός και η Ελιά είναι πολύ δημοφιλείς παραλίες. Δίπλα στον Πλατύς Γιαλός είναι η παραλία της Ψαρρούς και προς τα ανατολικά θα βρειτε τις παραλίες Παράγκα, Παραντάις και Σουπερ Παραντάις, μπορείτε να πάτε εκεί με βάρκες που αναχωρούν από τον Πλατύ Γιαλό, με ταξί, αμάξι η μοτοποδήλατο. Άλλες παραλίες είναι ο Άγιος Στέφανος στο βορρά της πόλις της Μυκόνου, ο Καλαφάτης στα ανατολικά που συνιστάται για τους λάτρεις της ιστιοσανίδας. Η Παραλία Ορνός, Άγιος Γιάννης, Αγράρι, όλες αυτές οι παραλίες και πολλές άλλες που μπορείτε να εξερευνήσετε έχουν κάνει το νησί της Μυκόνου το πιο γνωστό νησί της Ελλάδας.<br />
<br />
</div><br />
</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-87624510745530373332010-08-03T00:13:00.001+03:002011-06-14T18:40:02.657+03:00Κάρπαθος<p> </p><p><b><u>Ιστορία</u></b></p><p>Η Κάρπαθος αναφέρεται από τον Όμηρο στην Ιλιάδα και το νησί πιθανώς να είχε κατοικηθεί από τους προϊστορικούς χρόνους. Σύμφωνα με τη μυθολογία, εδώ ζούσε ο βασιλιάς των Τιτάνων, Ιαπετός , γιος του Ουρανού και της Γαίας. Εδω επίσης η Αθηνά ξεπετάχτηκε από το κεφάλι του πατέρα της του Δία. <br />
Είναι πολύ πιθανό ότι το νησί ήταν μέρος του βασιλείου των Μινωιτων στη 2η χιλιετία π.Χ.. Οι Δωριείς ήρθαν από τον Βορρά τον 9ο αιώνα π.Χ. και εγκαταστάθηκαν εδώ. <!-- adsense --> <br />
Αν και ο Όμηρος στηρίζει την παρουσία των Αχαιών, το νησί συνέχισε να αποτελεί το κέντρο του Μινωικού πολιτισμού μέχρι το τέλος του της Εποχής του Χαλκού. Η Κάρπαθος συμμετείχε στον πόλεμο κατά της Τροίας. Αργότερα το νησί αποικήθηκε από τους Δωριείς που ονόμασαν το νησί Τετράπολις επειδή είχε 4 αρχαϊκές πόλεις Τα ονόματα αυτών των αρχαίων πόλεων επιβιώνουν μέχρι σήμερα όπως για παράδειγμα η Αρκεσία που είναι κοντά στη σημερινή Αρκάσα, το Ποτίδαιον η Ποσσίδειον που ένια τα τωρινά Πηγάδια και αλλού. <br />
Στην κλασική περίοδο η Κάρπαθος παρουσιάζει υψηλό βαθμό πολιτισμού πιθανώς λόγω της γειτνίασης της Καρπάθου με το λιμάνι της Λίνδου στη Ρόδο. Το 478 π.Χ. η Κάρπαθος έγινε μέλος της πρώτης Αθηναϊκής συμμαχίας της Δήλου, αλλά το 404 π.Χ., στο τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου το νησί κυριαρχείται από τους Σπαρτιάτες. Στο 42 π.Χ. κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους. Με την διαίρεση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. η Κάρπαθος γίνεται μέρος της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Κατά την εποχή του αυτοκράτορα Ηρακλείου γίνεται μέρος της Κρητικού θέματος. <br />
Στις αρχές του 13ου αιώνα το νησί που τώρα ονομαζόταν Σκάρπαντος, μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους, κατελήφθη από τους Ενετούς και το 16ο αιώνα ακολούθησαν οι Τούρκοι. Έμειναν εδώ μέχρι το 1912, όταν το νησί καταλήφτηκε από την Ιταλία. Το 1948, τέλος, ενώθηκε με την Ελλάδα. <br />
Η μεγάλη ανάκαμψη της Καρπάθου έγινε στη δεκαετία του 1980, όταν πολλοί από τους ντόπιους επέστρεψαν στο νησί μετά από χρόνια στο εξωτερικό.</p><p><u><b>Αξιοθέατα</b></u></p><p>Το χωριό Όλυμπος είναι ένα από τα μέρη που πρέπει να επισκεφτείτε. Λόγω του ότι η Κάρπαθος είχε συχνά επιδρομές από πειρατές, αυτό το μικρό χωριό ήταν καμουφλαρισμένο δεδομένου ότι οι άνθρωποι κατασκεύαζαν τα σπίτια τους με φυσική πέτρα. Το χωριό επίσης ονομάζεται "χωριό το Γυναικών", δεδομένου ότι οι γυναίκες ήταν και είναι πλειοψηφία: και αυτό γιατί οι άνδρες είτε πολεμούσαν τους πειρατές και τους Τούρκους, ή αναγκάζονταν να εργαστούν στο εξωτερικό. Υπάρχουν επίσης πολλά τοπικά έθιμα εδώ που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στην Ελλάδα. <br />
Ο Λευκός είναι ένα πολύ όμορφο μικρό ψαροχώρι που αξίζει να επισκεφθείτε, ή γιατί όχι να μην περάσετε τη νύχτα εδώ. Στην Αρκάσα υπάρχει εκκλησία του 5ου αιώνα, η Αγία Σοφία . Το χωριό Απέρι βρίσκεται σε υψόμετρο 320 μ, και ήταν η παλιά πρωτεύουσα του νησιού, είναι πολύ όμορφο μέρος με μικρές εκκλησίες, μια μικρή πλατεία και μια βρύση. <br />
Ο Μενετές είναι ένα χωριό στα βουνά που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα. Υπάρχουν πολλές εκκλησίες εδώ καθώς και ένα αρχαιολογικό μουσείο, η θέα από δω είναι μαγευτική. <br />
Ο Βούνος που πιθανολογείται ότι υπήρξε οχυρωμένο κάστρο στα Μυκηναϊκά Χρόνια και ήταν η αρχαία ακρόπολη του Ποσείδιου υψώνεται πάνω από το λιμάνι της Καρπάθου. Σήμερα σώζονται μόνο θεμέλια κτιρίων και τμήματα από κυκλώπεια τείχη. <br />
Στα Πηγάδια επισκεφθείτε την Σπηλιά του Ποσειδώνα που βρίσκεται στην περιοχή Μύλοι. Πρόκειται για ένα λαξευτό τάφο ή κάποιο ιερό. Υπάρχουν ενδείξεις ότι μπροστά από τον τάφο υπήρχε ξύλινο στέγαστρο. Ίσως ήταν ιερό αφιερωμένο στη θεά Αφροδίτη από το γεγονός ότι έχουν βρεθεί αγαλματίδια της Αφροδίτης στην περιοχή. Η σπηλιά του Ποσειδώνα έχει διαβρωθεί από τη συνεχή χρήση της από κτηνοτρόφους. Έχουν βρεθεί επίσης τάφοι από την Μινωική και Μυκηναϊκή εποχής στην γύρω περιοχή . Στην παραλία των Πηγαδιών , στην περιοχή Άφωτη, βρίσκονται τα ερείπια , μιας παλαιοχριστιανικής βασιλικής της Αγίας Φωτεινής .</p><p> </p><p>Πολλοί συμφωνούν ότι οι καλύτερες παραλίες είναι στον Λευκό, όπου υπάρχει και μια παραλία για γυμνιστές. Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν πολλές παραλίες, όρμοι και βραχώδεις ακτές του νησιού, όπου μπορείτε να κολυμπήσετε γιατί η Κάρπαθος έχει πολλές μικρές παραλίες, αμμουδερές ή με βότσαλα, που βρίσκονται μακριά από την πολυκοσμία εξασφαλίζοντας την άμεση επαφή με τη φυσική ηρεμία και τη γαλήνη. <br />
Η πιο μεγάλη παραλία βρίσκεται στα Πηγάδια που είναι μια αμμουδιά με καθαρά νερά. Πιο νότια θα συναντήσετε τις παραλίες της Αμοοπής και του Μακρύγιαλλου. Με σκάφοι που ξεκινούν από το λιμάνι μπορείτε να πάτε στις ακρογιαλιές της Κυρά Παναγιάς, στην Απέλλα, στην Αχάτα, , στον Άγιο Νικόλαο και τον Άγιο Μηνά, στο Διαφάνι και Βανάντα. <br />
Στην Αμοοπή θα βρείτε πεντακάθαρες γαλάζιες παραλίες καθώς επίσης και τις κρυστάλλινες ακρογιαλιές Φωκιά και Λακκί. Στο μικρό χωριό Αρκάσα θα βρείτε τις όμορφες παραλίες Πρωνί και την Φοινίκι κ. Μπορείτε επίσης να απολαύστε τη θάλασσα και την παραλία στον Άγιο Νικόλαο μία από τις καλύτερες παραλίες της Ελλάδας. <br />
Στο μικρό χωριό Απέρι θα συναντήσετε τον κλειστό και απάνεμο ορμίσκο του Αχατά, με μια πανέμορφη παραλία από βότσαλα με γαλαζοπράσινα και διάφανα νερά. Μπορείτε επίσης να κολυμπήσετε στην παραλία της Κυρά Παναγιάς, που έχει πολλά πεύκα.</p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-84484842299991804402010-08-02T18:43:00.007+03:002011-06-14T18:41:16.202+03:00Αντικύθηρα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ7A0RFqQFS5gVUEZchxy6yHHE8-Gl7EH1uj9jfa1q4QyxvJzOyvhZVWzXZmW0Z4-ZIC2p8DWAnh-vajlzB9_QDV3lZPx2sQ4KYzmETW_VgLNVD9DWKtHmbXaHc3cuXxEBHBreDN67NTk/s1600/antikythera-cliff01.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5500838767101561442" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ7A0RFqQFS5gVUEZchxy6yHHE8-Gl7EH1uj9jfa1q4QyxvJzOyvhZVWzXZmW0Z4-ZIC2p8DWAnh-vajlzB9_QDV3lZPx2sQ4KYzmETW_VgLNVD9DWKtHmbXaHc3cuXxEBHBreDN67NTk/s320/antikythera-cliff01.jpg" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: right; height: 212px; margin: 0 0 10px 10px; width: 320px;" /></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Τα </span><b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Αντικύθηρα</span></b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> ή </span><b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Τσιριγότο</span></b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> (εκ του ενετικού Cerigotto) είναι η αρχαία Αίγιλα, ένα άγονο </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B7%CF%83%CE%AF" title="Νησί"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">νησί</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> μεγάλης στρατηγικής σημασίας και μικρής έκτασης (20 τ.χλμ.) στο πέρασμα ανάμεσα στα </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8D%CE%B8%CE%B7%CF%81%CE%B1" title="Κύθηρα"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κύθηρα</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και την </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B7" title="Κρήτη"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κρήτη</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Σε αρχαίο ναυάγιο του νησιού βρέθηκε ο Εφηβος των Αντικυθήρων και ο παράξενος </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%85%CE%B8%CE%AE%CF%81%CF%89%CE%BD" title="Μηχανισμός των Αντικυθήρων"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">μηχανισμός των Αντικυθήρων</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, πολύπλοκος μηχανισμός για τη </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B1%CF%85%CF%83%CE%B9%CF%80%CE%BB%CE%BF%CE%90%CE%B1" title="Ναυσιπλοΐα"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">ναυσιπλοΐα</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, σαν </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CE%B2%CE%BF%CF%82" title="Αστρολάβος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">αστρολάβος</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Στο νησί οι ανασκαφές συνεχίζονται και διαρκώς ανευρίσκονται αρχαία και βυζαντινά ευρύματα. Επίσης τα Αντικύθηρα αποτελούν κέντρο έρευνας της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας. Το νησί διαθέτει </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%B9%CE%BF" title="Ελικοδρόμιο"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">ελικοδρόμιο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Πολιούχος του είναι ο </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CF%8D%CF%81%CF%89%CE%BD%CE%B1%CF%82" title="Άγιος Μύρωνας"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Άγιος Μύρωνας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, τον οποίο οι κάτοικοι εορτάζουν στις 16 και 17 Αυγούστου</span><br />
<div><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"><br />
</span></div><div><h2><span class="mw-headline" id=".CE.91.CF.81.CF.87.CE.B1.CE.B9.CF.8C.CF.84.CE.B7.CF.84.CE.B1"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Αρχαιότητα</span></span></h2><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Το αρχαίο όνομα του νησιού ήταν Αίγιλα ή Αιγιαλία</span><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> ή Αιγιάλεια</span><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. <!-- adsense -->Είχε πάντα στρατηγική θέση για τη ναυσιπλοϊα κι ας ήταν μικρό και άγονο νησί, καθώς το βόρειο πέρασμα, ανάμεσα σε αυτό και τα Κύθηρα δεν ήταν τόσο ασφαλές όσο ο διάπλους από το νότο, δηλαδή ανάμεσα από τα Αντικήθυρα και την Κρήτη. Η Αίγιλα, τα Αντικύθηρα δηλαδή, βρισκόταν ουσιαστικά στην είσοδο του Αιγαίο, ανάμεσα στην Κρήτη (από την οποία απείχε 18 ναυτικά μίλια) και την Πελοπόννησο.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Στο νησί βρέθηκε επίσης ακέφαλο άγαλμα του </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%B1%CF%82" title="Απόλλωνας"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Απόλλωνα</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και ιερό του, που σημαίνει ότι οι κάτοικοι λάτρευαν τον θεό του ήλιου.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Δεν μπορούμε να ξέρουμε ποια ήταν τα αρχαία λιμάνια του νησιού γιατί η στάθμη της θάλασσας άλλαξε -μεγάλος σεισμός</span><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> το 365 μ.Χ. ανύψωσε το νησί περίπου 2-3 μέτρα</span><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και άλλαξε σημαντικά τη μορφή των όρμων και των λιμένων του αφού η γη "ανέβηκε" και το νερό "κατέβηκε". Ειναι όμως γνωστό ότι το νησί είχε ακμάσει περίπου το 300-400 π.Χ. και ότι οι κάτοικοί του ασχολούνταν κατά καιρούς με την πειρατία, αφού οι </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CF%82" title="Ρόδος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ρόδιοι</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> εξεστράτευσαν εναντίον του αναφέροντάς τους ως "Αιγιλείς ληστές". Επισης είναι γνωστό από τον </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%BF%CF%82" title="Πλούταρχος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Πλούταρχο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> ότι εκεί σταμάτησε μετά την ήττα του ο </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BB%CE%B5%CE%BF%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%93%CE%84" title="Κλεομένης Γ΄"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κλεομένης ο Γ΄</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> της Σπάρτης όταν ηττήθηκε και αποφάσισε να φύγει για την </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%AF%CE%B3%CF%85%CF%80%CF%84%CE%BF%CF%82" title="Αίγυπτος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Αίγυπτο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> μετά τη </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B7_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A3%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82" title="Μάχη της Σελλασίας"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">μάχη της Σελλασίας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> το 222 π.Χ. Εκεί αναφέρεται ότι αυτοκτόνησε ο </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%8C%CE%B8%CE%B1%CE%BE" title="Μόθαξ"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">μόθακας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> Θηρυκίων, κηδεμονευόμενος από τον Κλεομένη αλλά και πιστός φίλος του. Ο Θηρακίων έδωσε τέλος στη ζωή του εκεί, επειδή δεν άντεξε να το σκάσει ταπεινωμένος για την Αίγυπτο</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Εκείνη την εποχή οι ανασκαφές έχουν δείξει ότι το νησί είχε ήδη ένα κάστρο ή ακρόπολη που ήταν μάλλον ο χώρος στον οποίο αποσύρονταν οι πειρατές κάτοικοι του νησιού για προστασία. Το κάστρο βρίσκεται στο λόφο, πάνω από την σημερινή παραλία του Ξεροπόταμου, και σε κάποια σημεία του τα τειχη σώζονται και έχουν ύψος 4-6 μέτρων. Τον 1ο π.Χ. αιώνα τα Αντικύθηρα φαίνεται να ανήκαν στην κρητική πόλη Φαλάσαρνα, στο βορειοδυτικό ακρωτήριο της </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%93%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CF%83%CF%83%CE%B1&action=edit&redlink=1" title="Γραμβούσσα (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Γραμβούσσας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> ή ότι πάντως είχαν στενές σχέσεις με αυτήν. Στο νησί έχουν βρεθεί χάλκινα νομίσματά της. Η Αίγιλα καταστράφηκε μαζί με τη Φαλάσαρνα όταν οι </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CF%89%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CE%B9" title="Ρωμαίοι"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ρωμαίοι</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> το 69 π.Χ. αποφάσισαν να εξοντώσουν όλα τα πειρατικά, όπως εκείνοι τα έλεγαν, ορμητήρια. Τότε σκότωσαν τους κατοίκους και έκλεισαν τους λιμένες των πειρατών.</span><br />
<h2><span class="mw-headline" id=".CE.92.CF.85.CE.B6.CE.B1.CE.BD.CF.84.CE.B9.CE.BD.CE.AC_.CF.87.CF.81.CF.8C.CE.BD.CE.B9.CE.B1"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Βυζαντινά χρόνια</span></span></h2><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Είτε λόγω των Ρωμαίων είτε λόγω γαιοτεκτονικών αλλαγών, το νησί επανεμφανίζεται κατοικημένο μετά το 4ο αιώνα μ.Χ. Στη συνέχεια με την εξάπλωση των </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B5%CF%82" title="Άραβες"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Αράβων</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> στη </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B5%CF%83%CF%8C%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82" title="Μεσόγειος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Μεσόγειο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και ειδικά στην </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B7" title="Κρήτη"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κρήτη</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, επηρεάζονται και τα Αντικύθηρα. Προφανώς καταλαμβάνονται κι αυτά όπως και τα Κύθηρα. Αναφέρονται ξανά το 1204, κατά το διαμελισμό της βυζαντινής αυτοκρατορίας από τους [[Φράγκοκρατία|Φράγκους και τους </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%AF" title="Ενετοί"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ενετούς</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Δίνονται τότε στους Ενετούς όπως και πολλά λιμάνια που είχε απαιτήσει και πάρει σε όλη την Ελλάδα η </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%84%CE%AC%CF%84%CE%B7_%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%92%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82" title="Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Τα Κύθηρα και τα Αντικύθηρα τους ενδιέφεραν λόγω της στρατηγικής τους θέσης ως είσοδος στο Αιγαίο, πάνω στο πέρασμα όλων των εμπορικών αλλά και πολεμικών πλοίων. Τα μεν </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8D%CE%B8%CE%B7%CF%81%CE%B1" title="Κύθηρα"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κύθηρα</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> ονομάστηκαν τότε Τσιρίγο (παραφθορά της ονομασίας των Κυθήρων) τα δε Αντικύθηρα ονομάστηκαν με υποκοριστικό Τσιριγότο (το μικρό Τσιρίγο) και όχι «Αντιτσιρίγο» δηλαδή το νησί έναντι των Κυθήρων.</span><br />
<h2><span class="mw-headline" id=".CE.A4.CE.BF.CF.85.CF.81.CE.BA.CE.BF.CE.BA.CF.81.CE.B1.CF.84.CE.AF.CE.B1_.CE.BA.CE.B1.CE.B9_.CE.B1.CF.80.CE.B5.CE.BB.CE.B5.CF.85.CE.B8.CE.AD.CF.81.CF.89.CF.83.CE.B7"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Τουρκοκρατία και απελευθέρωση</span></span></h2><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Οι </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%B8%CF%89%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1" title="Οθωμανική αυτοκρατορία"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Τούρκοι</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> δεν κατέλαβαν ποτέ το νησί αυτό, αφού οι </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%95%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1&action=edit&redlink=1" title="Ενετοκρατία (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Βενετοί</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> κατάφεραν να το κρατήσουν σχεδόν μέχρι το 1800. Κατά την Τουρκοκρατία το ενετικό νησί χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιιο πολλών Πελπονοννησίων και Κρητικών που ήθελαν να ξεγύφουν από την </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%B8%CF%89%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1" title="Οθωμανική αυτοκρατορία"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">οθωμανικό</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> ζυγό ο οποιος πλέον είχε απλωθεί και στις περιοχές τους. Όταν το 1797 ο </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CF%89%CE%BD" title="Ναπολέων"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ναπολέοντας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> νίκησε τους Βενετούς, ανέτρεψε την κυβέρνησή της, επέβαλε δημοκρατικές διαδικασίες εκλογής και κατέλυσε το αποκιακό κράτος τους, το Τσιρίγο βρέθηκε ουσιαστικά ανεξάρτητο. Το 1915 όμως πέρασε στα χέρια των Αγγλων ακολουθώντας τη μοίρα των </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B1" title="Επτάνησα"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Επτανήσων</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, παρότι τόσο μακριά από αυτά. Οι Αγγλοι κάνουν τότε τα Αντικύθηρα τόπο εξορίας και στέλνουν εκεί πολλούς ριζοσπάστες της Επτανήσου –τον Σταματέλο Πυλαρινό, τον Φραγκίσκο Δομενεγίνη, τον Δημήτρη Καλλίνικο, τον Σταματέλο Βούρτση και άλλους. Τα Αντικύθηρα ενώνονται με την Ελλάδα μαζί με τα υπόλοιπα Επτάνησα το 1864 και αποτελούν το νοτιότερο άκρο της χώρας, αφού η </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B7" title="Κρήτη"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κρήτη</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> είναι τότε ακόμα σε τουρκικά χέρια. Όταν ταυτόχρονα εκδηλώθηκε η κρητική εξέγερση και απέτυχε, πολλοί Κρητικοί κατέφυγαν στα Αντικύθηρα και από εκεί στην ελεύθερη Ελλάδα</span><br />
<h2><span class="mw-headline" id=".CE.9D.CE.B5.CF.8C.CF.84.CE.B5.CF.81.CE.B1_.CF.87.CF.81.CF.8C.CE.BD.CE.B9.CE.B1"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Νεότερα χρόνια</span></span></h2><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κατά το δεύτερο </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%84_%CE%A0%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82" title="Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Παγκόσμιο Πόλεμο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> το νησί βρέθηκε αρχικά υπό ιταλική και στη συνέχεια υπό γερμανική κατοχή. Το 1943 οι </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%AE&action=edit&redlink=1" title="Γερμανική κατοχή (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Γερμανοί</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> εκτόπισαν όλους τους κατοίκους του νησιού στην </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B7" title="Κρήτη"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κρήτη</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> –ήθελαν τον απόλυτο έλεγχο της θάλασσας στην περιοχή ώστε να αποκόψουν Αγγλους και Έλληνες </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7&action=edit&redlink=1" title="Εθνική αντίσταση (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">αντιστασιακούς</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Μετά τον </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BC%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82" title="Εμφύλιος πόλεμος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Εμφύλιο Πόλεμο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και έως το 1964 το νησί έγινε πάλι τόπος τόπος εξορίας -αυτή τη φορά, αριστερών.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Διοικητικά στις αρχές του 20ου αιώνα υπαγόταν στην επαρχία </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8D%CE%B8%CE%B7%CF%81%CE%B1" title="Κύθηρα"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κυθήρων</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> η οπία τότε με τη σειρά της υπαγόταν στον νομό Αργολίδας και Κορινθίας</span><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Τότε τα Αντικύθηρα ήταν κοινότητα με 334 κατοίκους και είχε τους συνοικισμούς Ποταμό, Άγιο Γεώργιο, Αλληζιζγιαννά, Άσπρο Λάκκο, Βλυχάδια, Γαλανιανά, Ζαμπετιανά, Καμαρέλλαις (όπως τις ονόμαζαν τότε), Καντιλιανά, Κάστρον, Μπατουδιανά, Παπαδιανά, Πετεριανά, Πηλιανά, Σκαριανά, Τσικαλαργιανά και Χαρκαλιανά.</span><br />
<h2><span class="mw-headline" id=".CE.A3.CE.AE.CE.BC.CE.B5.CF.81.CE.B1"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Σήμερα</span></span></h2><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Οι περισσότεροι ντόπιοι μετανάστευσαν στο εξωτερικό. Στο νησί ως μόνιμοι κάτοικοι αναφέρονται μόλις 44 άτομα τα οποία αυξάνονται σημαντικά το καλοκαίρι με τον τουρισμό (απογραφή του 2001). Διοικητικά ανήκει, όπως και τα Κύθηρα, στην </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%84%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE" title="Αττική"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">περιφέρεια Αττικής</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και συγκεκριμένα στη </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AF%CE%B1_%CE%A0%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%B9%CE%AC" title="Νομαρχία Πειραιά"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Νομαρχία Πειραιά</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"></span><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Τα τελευταία χρόνια, στην Κοινότητα των Αντικυθήρων, γίνεται τους καλοκαιρινούς μήνες μεγάλη προσπάθεια για τη διάσωση των αρχαιολογικών μνημείων του νησιού. Πολυμελής αρχαιολογική αποστολή του </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A5%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%BF_%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D&action=edit&redlink=1" title="Υπουργείο Πολιτισμού (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Υπουργείου Πολιτισμού</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> (ΚΣΤ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων) πραγματοποιεί ανασκαφές, ενώ παράλληλα ξεναγεί τους επισκέπτες του νησιού στον αρχαιολογικό χώρο. Επίσης, η Κοινότητα των Αντικυθήρων προωθεί και στηρίζει την </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%9F%CF%81%CE%BD%CE%B9%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1&action=edit&redlink=1" title="Ορνιθολογία (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">ορνιθολογία</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Στο νησί υπό την καθοδήγηση της </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%9F%CF%81%CE%BD%CE%B9%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%95%CF%84%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%AF%CE%B1&action=edit&redlink=1" title="Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, γίνεται η μελέτη περίπου 250 ειδών </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AF" title="Πουλί"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">πουλιών</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> που έχουν καταγραφεί στα Αντικύθηρα και στις γύρω νησίδες.</span></div></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-62186362216934339052010-07-31T15:14:00.005+03:002011-06-14T18:41:57.793+03:00Κύθηρα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpk8IJBXPQxi4JKAqdBP8yXTbKBSgMsRo4lOnsJrPVpzImfz7JA4A2ajGVzhTV_k_g5zQGhj0m2rCLX_ArGmBRA-CLc57JEU4LhFUGJRAq9T-hI0zdk8auqnaRfzHsWlwLTfkVajfhcpE/s1600/kythira_kapsali.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5500043562053620482" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpk8IJBXPQxi4JKAqdBP8yXTbKBSgMsRo4lOnsJrPVpzImfz7JA4A2ajGVzhTV_k_g5zQGhj0m2rCLX_ArGmBRA-CLc57JEU4LhFUGJRAq9T-hI0zdk8auqnaRfzHsWlwLTfkVajfhcpE/s320/kythira_kapsali.jpg" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: right; height: 240px; margin: 0 0 10px 10px; width: 320px;" /></a>Τα <b>Κύθηρα</b>, <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B7%CF%83%CE%AF" title="Νησί"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">νησί</span></a> γνωστό και με την παλαιότερη ενετική ονομασία <b>Τσιρίγο</b> (Cerigo) είναι, κατά τη μυθολογία, το νησί της θεάς Ουράνιας <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%86%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%AF%CF%84%CE%B7_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)" title="Αφροδίτη (μυθολογία)"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Αφροδίτης</span></a> και του Έρωτα. Βρίσκεται στη Νότιο <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1" title="Ελλάδα"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Ελλάδα</span></a>, στα νότια της <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%80%CF%8C%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%BF%CF%82" title="Πελοπόννησος"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Πελοποννήσου</span></a> και νοτιότερα της <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%B1%CF%86%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%BF%CF%82" title="Ελαφόνησος"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Ελαφόνησου</span></a> και του <a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AC%CE%B2%CE%BF_%CE%9C%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%AC%CF%82" title="Κάβο Μαλιάς"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">κάβο Μαλιά</span></a>. Τα Κύθηρα συνδέονται ακτοπλοϊκά όλο το χρόνο με τον <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%B9%CE%AC%CF%82" title="Πειραιάς"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Πειραιά</span></a> και το <a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B9" title="Καστέλι"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Καστέλι</span></a> της Κρήτης. Συνδέονται επίσης με την <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B1" title="Καλαμάτα"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Καλαμάτα</span></a>, το <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CF%8D%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%BF" title="Γύθειο"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Γύθειο</span></a> και την <a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%9D%CE%B5%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7_%CE%9B%CE%B1%CE%BA%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82&action=edit&redlink=1" title="Νεάπολη Λακωνίας (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Νεάπολη Λακωνίας</span></a>. Τα Κύθηρα διαθέτουν αεροδρόμιο και συνδέονται αεροπορικά με την <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1" title="Αθήνα"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Αθήνα</span></a> όλο το χρόνο με δρομολόγια της <a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE_%CE%91%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1" title="Ολυμπιακή Αεροπορία"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Ολυμπιακής αεροπορίας</span></a>. Το αεροδρόμιο βρίσκεται 8 χλμ. από την Χώρα.<br />
<div><br />
</div><div><h2><span class="mw-headline" id=".CE.9C.CF.85.CE.B8.CE.BF.CE.BB.CE.BF.CE.B3.CE.AF.CE.B1">Μυθολογία</span></h2>Η γέννηση της Αφροδίτης στα Κύθηρα σύμφωνα με τη μυθολογία, υπήρξε το γεγονός εκείνο που καθόρισε και τη μετέπειτα πορεία του νησιού. Σύμφωνα με τη <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%B5%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1" title="Θεογονία"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Θεογονία</span></a> του <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97%CF%83%CE%AF%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%82" title="Ησίοδος"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Ησίοδου</span></a> η Αφροδίτη γεννήθηκε στους αφρούς της θάλασσας των Κυθήρων, όταν έπεσαν σε αυτήν τα αποκομμένα από τον Κρόνο γεννητικά όργανα του πατέρα του Ουρανού. Τα κύματα παρέσυραν, σύμφωνα με αυτήν την εκδοχή του μύθου, στη συνεχεία τη θεά, η οποία έφθασε στην <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%82" title="Πάφος"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Πάφο</span></a> της <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82" title="Κύπρος"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Κύπρου</span></a>, όπου επίσης λατρεύτηκε ως θεά προστάτης του νησιού.<br />
Από τα Κύθηρα φέρεται να έχει και την προσωνυμία <i>Κυθέρεια</i> η Αφροδίτη, η οποία λατρεύτηκε στην αρχαιότητα με τρεις μορφές. Ως <i>Ουρανία</i>, θεά – προστάτης της αγάπης και του αγνού ερωτά, με κύριο τόπο λατρείας τα Κύθηρα. Ως <i>Πάνδημος</i>, θεά – προστάτης του σαρκικού έρωτα και της αναπαραγωγής με κύριο τόπο λατρείας την Κύπρο. Και τέλος, με τη λιγότερο γνωστή μορφή, ως <i>Αποστρόφια</i>, θεά που διασφάλιζε την ηθική τάξη και προστάτευε τη σύζυγο και τα παιδιά, που αναφέρεται ότι λατρεύτηκε στη Θήβα και αλλού. Η ίδρυση από τα πολύ πρώιμα χρόνια ναού της θεάς στα Κύθηρα έδωσε και στο νησί τον ομηρικό χαρακτηρισμό <i>ζάθεα</i>, δηλαδή πανάγια.<br />
Η ανάδυση της θεάς από τη θάλασσα των Κυθήρων είναι σημειολογικά μια προσπάθεια των αρχαίων, σύμφωνα με τους ειδικούς στην <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1" title="Παλαιοντολογία"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Παλαιοντολογία</span></a>, να ερμηνεύσουν την ανάδυση του νησιού από τη θάλασσα. Αυτό αποδεικνύεται από τον πλούσιο αριθμό παλαιοντολογικών ευρημάτων, που έχουν προέλευση τη θαλάσσια ζωή, σε εκτεταμένες περιοχές των Κυθήρων, στα Μητάτα και τα Βιαράδικα.<br />
<h2><span class="mw-headline" id=".CE.91.CE.BE.CE.B9.CE.BF.CE.B8.CE.AD.CE.B1.CF.84.CE.B1">Αξιοθέατα</span></h2>Στο νησί υπάρχει ένα μεγάλο πλήθος από αξιοθέατα με κυριότερο τα πολυάριθμα και διάσπαρτα σε μικρή απόσταση το ένα από το άλλο, παραδοσιακά χωριά και το λοφώδες τοπίο. Υπάρχουν πολλά <a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%AE_%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1" title="Βυζαντινή αυτοκρατορία"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">βυζαντινά</span></a> και ενετικά μνημεία, και μερικά αγγλικά. Τα κυριότερα αξιοθέατα είναι<br />
<ul><li>Η <b>Χώρα</b> με τα παραδοσιακά στενά και αρχιτεκτονική της και το <b><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AC%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF_%CE%9A%CF%85%CE%B8%CE%AE%CF%81%CF%89%CE%BD" title="Κάστρο Κυθήρων"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">κάστρο</span></a></b> της.</li>
<li>Το <b>Καψάλι</b>, το λιμάνι της Χώρας με τους δίδυμους κόλπους, το κέντρο της διασκέδασης στο νησί.</li>
<li>Η <b>Παλαιόχωρα</b>, η ερειπωμένη βυζαντινή πρωτεύουσα του νησιού και η <i>Κακή Λαγκάδα</i>, η έξοδος του μεγάλου φαραγγιού της Παλαιόχωρας νότια της Αγ. Πελαγίας.</li>
<li>Ο <b><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CE%9A%CF%85%CE%B8%CE%AE%CF%81%CF%89%CE%BD" title="Μυλοπόταμος Κυθήρων"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Μυλοπόταμος</span></a></b>, παραδοσιακό χωριό στα δυτικά με τον <i>καταρράκτη της Φόνισσας</i> και την μεσαιωνική <b>Κάτω Χώρα</b> με το Ενετικό κάστρο, το εντυπωσιακό τοπίο και τα συντηρημένα Βυζαντινά εκκλησάκια μέσα στο κάστρο.</li>
<li>Ο <b>Αυλέμονας</b>, ήσυχο λιμανάκι με μικρό Ενετικό κάστρο.</li>
<li>Τα μεσαιωνικά <b>Αρωνιάδικα</b> και η αλληλουχία παραδοσιακών χωριών στο κέντρο του νησιού.</li>
<li>Η <i>γέφυρα στο Κατούνι</i> που κατασκευάστηκε από τους Άγγλους το <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/1829" title="1829"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">1829</span></a> και ήταν η μεγαλύτερη στο είδος της στην Ελλάδα.</li>
<li>Στο νησί υπάρχει μεγάλο πλήθος από παλαιούς ναούς και μονές από τον <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/13%CE%BF%CF%82_%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%B1%CF%82" title="13ος αιώνας"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">13ο αιώνα</span></a> και ύστερα. Τρία μοναστήρια, η <i>Παναγία Μυρτιδιώτισσα</i>, προστάτιδα του νησιού, η <i>Αγία Μόνη</i> και η <i>Αγία Ελέσσα</i> βρίσκονται σε αντικρυστές κορυφές βουνών. Σε τρία σημεία υπάρχουν ναοί μέσα σε σπήλαια.<!-- adsense --></li>
<li>Οι κυριότερες παραλίες είναι το <i>Διακόφτι</i>, η <i>Παλαιόπολη</i>, το <i>Καλαδί</i>, οι <i>Όχελες</i>, η <i>Φυρή Άμμος</i>, το <i>Μελιδόνι</i>, το <i>Καψάλι</i>,η <i>Αγία Πελαγία</i>, οι <i>Φούρνοι</i>, ο <i>Χαλκός</i>, η <i>Κομπονάδα</i>,η <i>Πλατιά Άμμος</i>.</li>
</ul></div></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-81068429146752401272010-07-29T23:42:00.006+03:002011-06-14T18:43:18.671+03:00Σκιάθος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ8Pu9hXtsN4OgYkxUO-tP6QAsdYIbdlAmi8ImzmY-ux-i8OYWrtPD_oQIUfG31VW5hkuoK2U6xJHwXhP2nP4fL5mttlTpoyvKO0rIlWbpmSXYybG3NDLVYTwMzKh9lFfzuG5r44xTjzw/s1600/Mikri_Aselinos.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5499433312404286034" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ8Pu9hXtsN4OgYkxUO-tP6QAsdYIbdlAmi8ImzmY-ux-i8OYWrtPD_oQIUfG31VW5hkuoK2U6xJHwXhP2nP4fL5mttlTpoyvKO0rIlWbpmSXYybG3NDLVYTwMzKh9lFfzuG5r44xTjzw/s320/Mikri_Aselinos.jpg" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: right; height: 239px; margin: 0 0 10px 10px; width: 320px;" /></a>Η <b>Σκιάθος</b> είναι το πιο κοντινό στη στεριά από τα νησιά των <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82" title="Σποράδες"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Σποράδων</span></a>. Απέχει 41 ναυτ. μίλια από την πρωτεύουσα του <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%BF%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CE%9C%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82" title="Νομός Μαγνησίας"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">νομού Μαγνησίας</span></a>, τον <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CF%82" title="Βόλος"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Βόλο</span></a> <!-- adsense -->και μόλις 2,4 μίλια από τις ακτές του νοτίου <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%BF" title="Πήλιο"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Πηλίου</span></a>. Η έκταση του νησιού είναι 48 τ.χλμ.<br />
<div><br />
</div><div><h2><span class="mw-headline" id=".CE.99.CF.83.CF.84.CE.BF.CF.81.CE.AF.CE.B1">Ιστορία</span></h2>Η Σκιάθος κατοικείται ήδη από τα προϊστορικά χρόνια, κατά πάσα πιθανότητα από <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%B3%CE%BF%CE%AF" title="Πελασγοί"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Πελασγούς</span></a> και αργότερα πιθανόν και από <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B7" title="Κρήτη"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Κρήτες</span></a>. Αργότερα η πόλη της Σκιάθου ήταν σταθερά σύμμαχος των <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1" title="Αθήνα"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Αθηναίων</span></a>, τόσο στην Α' όσο και στη Β' Αθηναϊκή Συμμαχία. Για τη <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%AE_%CE%91%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1" title="Βυζαντινή Αυτοκρατορία"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Βυζαντινή</span></a> περίοδο δεν έχουμε πολλές πληροφορίες, είναι γνωστό πάντως πως το νησί υπέφερε πολύ από επιδρομές <a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AE%CF%82" title="Πειρατής"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">πειρατών</span></a>. Το φαινόμενο της πειρατείας συνεχίστηκε τόσο κατά τη διάρκεια της σύντομης Ενετοκρατίας, όσο και στην <a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1" title="Τουρκοκρατία"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Τουρκοκρατία</span></a>. Η Σκιάθος είχε σημαντική συνεισφορά με το ναυτικό της στην <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_1821" title="Ελληνική Επανάσταση του 1821"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Ελληνική Επανάσταση του 1821</span></a> και αποτέλεσε τμήμα του πρώτου ελληνικού κράτους.<br />
<h2><span class="mw-headline" id=".CE.91.CE.BE.CE.B9.CE.BF.CE.B8.CE.AD.CE.B1.CF.84.CE.B1">Αξιοθέατα</span></h2>Η Σκιάθος διαθέτει πλούσια βλάστηση και πολλές παραλίες με πιο γνωστές τις <i>Κουκουναριές</i>, την <i>Μπανάνα</i>, τη Μικρή και Μεγάλη <i>Ασέληνο</i>, την <i>Μεγάλη Άμμο</i>, τα <i>Λαλάρια</i> κ.α.<br />
Στην πόλη της Σκιάθου βρίσκεται άψογα διατηρημένο το σπίτι του <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%82" title="Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη</span></a> που γεννήθηκε και έζησε στο νησί. Στο λιμάνι της πόλης υπάρχει και το <i>Μπούρτζι</i> μικρή χερσόνησος που το χωρίζει στα δύο.<br />
<br />
</div></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-83963072792799257732010-07-27T18:21:00.004+03:002011-04-03T00:03:28.317+03:00Πάρος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKHE04RhiX_zlolptf2nOu50KqbH-l02MqMqF0rHi6ktgsWDvyHNBDohPhloEC3_8FAITQPo8RKkF2Z7XaBHfrGj7Bi2U5vKsbeTaJwqq5Q4bUcSdA3UspHQWNN0pjgS-JnqakfIH5g2M/s1600/800px-Paros-paroikia.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5498606874780625074" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKHE04RhiX_zlolptf2nOu50KqbH-l02MqMqF0rHi6ktgsWDvyHNBDohPhloEC3_8FAITQPo8RKkF2Z7XaBHfrGj7Bi2U5vKsbeTaJwqq5Q4bUcSdA3UspHQWNN0pjgS-JnqakfIH5g2M/s400/800px-Paros-paroikia.jpg" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: right; height: 262px; margin: 0 0 10px 10px; width: 400px;" /></a>Η <b>Πάρος</b> είναι νησί των <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%85%CE%BA%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82" title="Κυκλάδες"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Κυκλάδων</span></a>, δυτικά της <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AC%CE%BE%CE%BF%CF%82" title="Νάξος"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Νάξου</span></a> από την οποία τη χωρίζει στενός <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%AF%CE%B1%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82" title="Δίαυλος"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">δίαυλος</span></a> πλάτους 3 περίπου <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AF%CE%BB%CE%B9" title="Μίλι"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">μιλίων</span></a>. Έχει έκταση 195 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το μήκος των ακτών της είναι 111 χιλιόμετρα. Ο πληθυσμός του νησιού, κατά την απογραφή του <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/2001" title="2001"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">2001</span></a>, είναι 12.853 κάτοικοι.<br />
<div><br />
</div><div><h3><span class="mw-headline" id=".CE.93.CE.B5.CF.89.CE.B3.CF.81.CE.B1.CF.86.CE.AF.CE.B1">Γεωγραφία</span></h3>Η Πάρος έχει σχήμα ελλειψοειδές μειούμενο προς Βορρά. Ο <a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%AF%CF%80%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82&action=edit&redlink=1" title="Περίπλους (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">περίπλους</span></a> της είναι 35 μίλια. Τα κυριότερα <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BA%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BF" title="Ακρωτήριο"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">ακρωτήρια</span></a> της είναι: ο Άγιος Φωκάς στον λιμένα της Παροικίας, ο Κόρακας στη βόρεια εσχατιά όπου υφίσταται και <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%82" title="Φάρος"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">φάρος</span></a>, ο Τούρχος (ή Τούρκος), ανατολικά του προηγουμένου, η Αγριά, ΒΑ. εσχατιά, ακριβώς απέναντι από τη Νάξο, η Σταφίδα, η Βίγλα, και ο Πύργος ή Πυργάκι, ανατολικά - νοτιοανατολικά, και ο Μαύρος κάβος, το νοτιότερο άκρο. Πλησίον της νήσου βρίσκονται πλείστες νησίδες και σκόπελοι όπως οι επικίνδυνες <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%8C%CF%81%CF%84%CE%B5%CF%82_%CE%A0%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%85" title="Πόρτες Πάρου"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Πόρτες Πάρου</span></a>, ο Άγιος Σπυρίδωνας, το Δροσονήσι, το Μακρονήσι, η Γλαροπόδα, το Πατερονήσι, το Φίτζι και το Εβραιόκαστρο (ή Βριόκαστρο).<br />
Κυριότεροι <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B9%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%82" title="Λιμένας"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">λιμένες</span></a> της Πάρου είναι: της Παροικίας, της Νάουσας (αρχαία Αργούσα, πολεμικός λιμένας) μεταξύ των Ακρωτηρίων Κόρακα και Τούρχου, και ο λιμένας του Δρυός καλούμενος και Πόρτο Τρίο, νότια. Άλλοι μικρότεροι <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8C%CF%81%CE%BC%CE%BF%CF%82" title="Όρμος"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">όρμοι</span></a> είναι του Φιλιζίου προς Α., του Κεφάλου προς Δ., του Πίσω Λιβαδιού, ΝΑ., και της Αλυκής ΝΔ..<br />
Εσωτερικά το νησί διασχίζεται από Β προς Ν από τέσσερα γυμνά όρη των οποίων υψηλότερες κορυφές είναι ο Προφήτης Ηλίας (750 μ.) και η Πάρπησσα, ο Στρούμπουλας (730 μ.). Πηγαία νερά δεν έχει πολλά και τα περισσότερα υφιστάμενα βρίσκονται στη περιοχή του Δρυού.<br />
<h3><span class="mw-headline" id=".CE.99.CF.83.CF.84.CE.BF.CF.81.CE.AF.CE.B1">Ιστορία</span></h3>Η νήσος Πάρος φέρεται να κατοικήθηκε από τους προϊστορικούς χρόνους 5.000 π.χ., ενώ κατά τη 3η χιλιετία φέρεται να ήταν σημαντικό κέντρο σύμφωνα με τα ευρήματα στη Παροικία, κουκουναριές και στο Κάμπο. Αργότερα οι κάτοικοι μάλλον έγιναν υπήκοοι του Μίνωα εξ ου και το πρώτο όνομά της "Μινωίς" ή "Μινώα", όπως την αποκαλεί και ο <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BB%CE%AF%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82" title="Πλίνιος"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Πλίνιος</span></a>. Στο διάβα όμως της ιστορίας φέρεται και με άλλα ονόματα όπως: <i>Πακτία</i>, <i>Δημητριάς</i>, <i>Ζάκυνθος</i>, <i>Υρία</i>, <i>Υλίεσσα</i>, <i>Πλατεία</i> και <i>Καβαρνίς</i>.<br />
Αργότερα καταλήφθηκε από τους <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%BA%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82" title="Αρκάδες"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Αρκάδες</span></a> των οποίων αρχηγός ήταν ο <a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A0%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%A0%CE%B1%CF%81%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BF%CF%85&action=edit&redlink=1" title="Πάρος ο Παρρασίου (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Πάρος ο Παρρασίου</span></a> από τον οποίο πήρε και το σημερινό όνομά της. Οι κάτοικοί της εκτός από Κρήτες τότε ήταν και Αρκάδες. Μετά την ύστερη Μυκηναϊκή περίοδο εποικίσθηκε από <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8A%CF%89%CE%BD%CE%B5%CF%82" title="Ίωνες"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Ίωνες</span></a>, ηγέτες των οποίων ήταν ο <a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=K%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%82&action=edit&redlink=1" title="Kλύτιος (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Kλύτιος</span></a> και ο <a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%9C%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CF%82&action=edit&redlink=1" title="Μέλας (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Μέλας</span></a>. Τότε άρχισε ν΄ αναπτύσσεται σε ναυτική δύναμη με αξιόλογο ναυτικό δια του οποίου εγκαθίδρυσε αποικίες στη <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%82" title="Θάσος"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Θάσο</span></a>, όπου εκμεταλλεύτηκε τα εκεί ορυχεία χρυσού, στη <a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B4%CE%B1" title="Προποντίδα"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Προποντίδα</span></a>, το Πάριον, και στην <a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE" title="Αδριατική"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Αδριατική</span></a> τη Φάρον. Το <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/600_%CF%80.%CE%A7." title="600 π.Χ."><span class="Apple-style-span" style="color: black;">600 π.Χ.</span></a> η Πάρος έκοψε δικά της νομίσματα. Την εποχή εκείνη στη Πάρο λατρεύονταν η <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%AE%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%B1_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)" title="Δήμητρα (μυθολογία)"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">θεσμοφόρος Δήμητρα</span></a>, οι <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CF%8C%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%B9" title="Διόσκουροι"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Διόσκουροι</span></a>, η <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%86%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%AF%CF%84%CE%B7_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)" title="Αφροδίτη (μυθολογία)"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Αφροδίτη</span></a> και πρώτιστα ο <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%82" title="Διόνυσος"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Διόνυσος</span></a>.<br />
Κατά τους <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF_%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CE%B9" title="Περσικοί πόλεμοι"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Περσικούς πολέμους</span></a> συντάχθηκε με τους Πέρσες, όπως ήταν φυσικό σαν Ιωνική αποικία, ενάντια της αθηναϊκής κυριαρχίας και του εμπορικού ανταγωνιστή της. Αυτό είχε ως συνέπεια αργότερα ο ήρωας του Μαραθώνα <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B9%CE%BB%CF%84%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82" title="Μιλτιάδης"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Μιλτιάδης</span></a> να εκστρατεύσει εναντίον της ανεπιτυχώς, και στη συνέχεια ο <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%B5%CE%BC%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82" title="Θεμιστοκλής"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Θεμιστοκλής</span></a>, ο οποίος και την κατέλαβε το <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/479_%CF%80.%CE%A7." title="479 π.Χ."><span class="Apple-style-span" style="color: black;">479 π.Χ.</span></a> Μετά τη κατάληψή της από τον Θεμιστοκλή περιήλθε σε υποτέλεια εντασσόμενη στη Α΄ Αθηναϊκή Συμμαχία της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, αν και προσπάθησε ν΄ αποσχισθεί το 412-410 π.χ. μέχρι το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου και της ήττας των Αθηναίων. Το <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/378_%CF%80.%CE%A7." title="378 π.Χ."><span class="Apple-style-span" style="color: black;">378 π.Χ.</span></a> η Πάρος απετέλεσε κατόπιν εκβιασμού και νέου κινδύνου καταστροφής από τον στόλο της Αθηναϊκής δημοκρατίας μέλος της Β΄ Αθηναϊκής Συμμαχίας μέχρι τον λεγόμενο συμμαχικό πόλεμο του <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/357_%CF%80.%CE%A7." title="357 π.Χ."><span class="Apple-style-span" style="color: black;">357 π.Χ.</span></a> όπου και απελευθερώθηκε μαζί με την <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%AF%CE%BF%CF%82" title="Χίος"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Χίο</span></a>.Κατά τη παραμονή της στην Αθηναϊκή Συμμαχία, η νήσος συνδέθηκε με την καλλιτεχνική και πνευματική άνθιση της Αθήνα κάτω από την αρπαγή των λευκών μαρμάρων της, αναδεικνύοντας όμως και θαυμαστούς καλλιτέχνες όπως ο μαθητής του Φειδία <a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%91%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AC%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%82&action=edit&redlink=1" title="Αγοράκριτος (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Αγοράκριτος</span></a>, οι ζωγράφοι Νικάνωρ και <a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%91%CF%81%CE%BA%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%82_(%CE%B6%CF%89%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%82)&action=edit&redlink=1" title="Αρκεσίλαος (ζωγράφος) (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Αρκεσίλαος</span></a> και υπέρ πάντων αυτών ο μεγαλοφυής αρχιτέκτονας και γλύπτης του 4ου αιώνα π.Χ. ο <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%B1%CF%82" title="Σκόπας"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Σκόπας</span></a> που αποτύπωσε στα έργα του κατά μοναδικό τρόπο το πάθος και τη συγκίνηση. Άλλοι ονομαστοί της αρχαιότητας που κατάγονταν από την Πάρο ήταν ο περίφημος ιαμβογράφος <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%AF%CE%BB%CE%BF%CF%87%CE%BF%CF%82" title="Αρχίλοχος"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Αρχίλοχος</span></a> και ο ελεγειακός ποιητής και σοφιστής <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%8D%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%A0%CE%AC%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82" title="Εύηνος ο Πάριος"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Εύηνος</span></a> που μνημονεύεται στην <a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A3%CF%89%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82&action=edit&redlink=1" title="Απολογία του Σωκράτους (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Απολογία του Σωκράτους</span></a> του <a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BB%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%B1%CF%82" title="Πλάτωνας"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Πλάτωνα</span></a>. Μετά τη <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B7_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A7%CE%B1%CE%B9%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82_(338_%CF%80.%CE%A7.)" title="Μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.)"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">μάχη της Χαιρώνειας</span></a> το <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/338_%CF%80.%CE%A7." title="338 π.Χ."><span class="Apple-style-span" style="color: black;">338 π.Χ.</span></a> η Πάρος περιήλθε αλληλοδιαδόχως στους Μακεδόνες, στους Πτολεμαίους, στον Μυθριδάτη και στους Ρωμαίους. Η διάδοχη <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%AE_%CE%91%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1" title="Βυζαντινή Αυτοκρατορία"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Βυζαντινή Αυτοκρατορία</span></a> διατήρησε την ισχύ της στη νήσο μέχρι το <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/1207" title="1207"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">1207</span></a> όταν ο Ενετός <a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%BF%CF%82_%CE%A3%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%BF%CF%82" title="Μάρκος Σανούδος"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Μάρκος Σανούδος</span></a> ίδρυσε το <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%AC%CF%84%CE%BF_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9D%CE%AC%CE%BE%CE%BF%CF%85" title="Δουκάτο της Νάξου"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Δουκάτο της Νάξου</span></a> στο οποίο και υπάχθηκε. Το <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/1537" title="1537"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">1537</span></a> την Πάρο κατέλαβε ο <a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A7%CE%B1%CF%8A%CF%81%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD_%CE%9C%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%8C%CF%83%CE%B1%CF%82&action=edit&redlink=1" title="Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσας (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσας</span></a> μετά της γενναίας αντίστασης του τελευταίου Φράγκου ηγεμόνα Βερνάρδου Σαγρέδου στο Κάστρο του Κεφάλου. Οι 6.000 περίπου Παριανοί βρήκαν τότε οικτρά τύχη, άλλοι φονεύθηκαν, άλλοι εξανδραποδίσθηκαν, οι νεότεροι μπήκαν πληρώματα στο οθωμανικό στόλο ενώ τα παιδιά τους παραδόθηκαν σε τάγματα γενιτσάρων. Σε όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας η Πάρος υπαγόταν στον Καπουδάν Πασά και είχε Τούρκο Βοεβόδα και Καδή. Λόγω όμως της ασφάλειας που παρείχαν κάποιοι όρμοι της, η Πάρος εξελίχθηκε σε ορμητήριο πειρατικών πλοίων τα οποία λυμαίνονταν το Αιγαίο, κατά τον 17ο και 18ο αιώνα. Ένεκα αυτών των δραστηριοτήτων η Πάρος έγινε επανειλημμένα θέατρο καταστροφής όπως το 1666 που καταστράφηκε και το Μοναστήρι της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής. Τότε μάλιστα στη Πάρο υπήρχαν και Πρόξενοι της Αγγλίας, Γαλλίας και Ολλανδίας.<br />
Στην <a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_1821" title="Επανάσταση του 1821"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">Επανάσταση του 1821</span></a> η Πάρος έλαβε ενεργό μέρος. Μετά την απελευθέρωση και τη συγκρότηση του Βασιλείου της Ελλάδος παρέσχε ποικίλη συμβολή.</div></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-85033228577677101832010-07-26T18:03:00.004+03:002011-04-03T00:03:41.189+03:00Κως<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeMQeSmLEqMwHOnU_HHojrPw9Yu9QG2MolkGj27ujN2tocwlYCu2JQRn44h99WLq3R7Ok78Eqi9ds4iMO4sHUZ6e8oo2EVND1zdpW-4XNbTbGPjYGwQdZARoX-safAXtpDtWUYS2YJIlU/s1600/%CE%9A%CE%A9%CE%A3-%CE%9F%CE%94%CE%9F%CE%9D%CE%A4%CE%99%CE%91%CE%A4%CE%A1%CE%99%CE%9A%CE%97-%CE%99%CE%9A%CE%91.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5498231367210864898" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeMQeSmLEqMwHOnU_HHojrPw9Yu9QG2MolkGj27ujN2tocwlYCu2JQRn44h99WLq3R7Ok78Eqi9ds4iMO4sHUZ6e8oo2EVND1zdpW-4XNbTbGPjYGwQdZARoX-safAXtpDtWUYS2YJIlU/s400/%CE%9A%CE%A9%CE%A3-%CE%9F%CE%94%CE%9F%CE%9D%CE%A4%CE%99%CE%91%CE%A4%CE%A1%CE%99%CE%9A%CE%97-%CE%99%CE%9A%CE%91.jpg" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: right; height: 242px; margin: 0 0 10px 10px; width: 400px;" /></a><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Η </span><b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κως</span></b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, το νησί του </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%80%CF%80%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82" title="Ιπποκράτης"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ιπποκράτη</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, του πατέρα της ιατρικής, είναι νησί του </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B9%CE%B3%CE%B1%CE%AF%CE%BF" title="Αιγαίο"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Αιγαίου</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Έχει πληθυσμό 30.947 κατοίκους (απογραφή 2001) και είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Δωδεκανήσου σε έκταση, μετά τη </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CF%82" title="Ρόδος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ρόδο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και την </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AC%CF%81%CF%80%CE%B1%CE%B8%CE%BF%CF%82" title="Κάρπαθος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κάρπαθο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και το δεύτερο σε πληθυσμό μετά τη Ρόδο. Η επιφάνεια του νησιού είναι 290,3 </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CF%87%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%BF" title="Τετραγωνικό χιλιόμετρο"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">τ.χλμ.</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> με ακτογραμμή 112 χιλιομέτρων. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Κως, όπου είναι και το κύριο λιμάνι του νησιού. Απέχει από τον Πειραιά 200 </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%BC%CE%AF%CE%BB%CE%B9" title="Ναυτικό μίλι"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">ναυτικά μίλια</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Είναι ένα πλούσιο σε ιστορικά μνημεία νησί και παρουσιάζει αξιόλογο αρχαιολογικό και τουριστικό ενδιαφέρον. Η σημερινή Κως είναι ένα σύγχρονο τουριστικό νησί με πολλές δυνατότητες σε θέματα διαμονής, φαγητού, σπορ, εκδρομών, ψυχαγωγίας.</span><br />
<h2><span class="mw-headline" id=".CE.99.CF.83.CF.84.CE.BF.CF.81.CE.AF.CE.B1"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ιστορία</span></span></h2><div class="thumb tright"><div class="thumbinner" style="width: 222px;"><a class="image" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Kos2.jpg"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"><img alt="" class="thumbimage" height="165" src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/39/Kos2.jpg/220px-Kos2.jpg" width="220" /></span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> </span><br />
<div class="thumbcaption"><div class="magnify"><a class="internal" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Kos2.jpg" title="Μεγέθυνση"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"><img alt="" height="11" src="http://bits.wikimedia.org/skins-1.5/common/images/magnify-clip.png" width="15" /></span></a></div><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Άποψη του λιμανιού</span></div></div></div><div class="thumb tright"><div class="thumbinner" style="width: 222px;"><a class="image" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Gymnasion.JPG"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"><img alt="" class="thumbimage" height="155" src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/65/Gymnasion.JPG/220px-Gymnasion.JPG" width="220" /></span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> </span><br />
<div class="thumbcaption"><div class="magnify"><a class="internal" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Gymnasion.JPG" title="Μεγέθυνση"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"><img alt="" height="11" src="http://bits.wikimedia.org/skins-1.5/common/images/magnify-clip.png" width="15" /></span></a></div><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Το αρχαίο Γυμνάσιο</span></div></div></div><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Το νησί κατοικήθηκε από τους Προϊστορικούς χρόνους. Αποικίστηκε αρχικά από τους </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AC%CF%81%CE%B5%CF%82" title="Κάρες"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κάρες</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και στους ιστορικούς χρόνους δέχτηκε Δωριείς από την </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%BF%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CE%91%CF%81%CE%B3%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82" title="Νομός Αργολίδας"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Αργολίδα</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Τον 7ο-6ο αι. π.Χ., η Κως μαζί με τις πόλεις Κνίδου, </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%83%CF%8C%CF%82" title="Αλικαρνασσός"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Αλικαρνασσού</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, Ιάλυσο, Κάμειρο και Λίνδο, αποτέλεσε τη </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CF%89%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7" title="Δωρική εξάπολη"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Δωρική εξάπολη</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Το 500 π.Χ. κατακτήθηκε από τους </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%AF%CE%B1" title="Περσία"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Πέρσες</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, από τους οποίους ελευθερώθηκε το 479 π.Χ. και έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη τον 4ο αι. π.Χ. κυρίως ύστερα από την εγκαθίδρυση της νέας πόλης της Κω (366 π.Χ.) στην Β.Α. ακτή του νησιού, στη θέση της σημερινής πρωτεύουσας. Στην Κω γεννήθηκε ο πατέρας της Ιατρικής, </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%80%CF%80%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82" title="Ιπποκράτης"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ιπποκράτης</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> (460-357 π.Χ.), μετά το θάνατου του οποίου καθιερώθηκε στο νησί το </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%91%CF%83%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%80%CE%B9%CE%B5%CE%AF%CE%BF&action=edit&redlink=1" title="Ασκληπιείο (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ασκληπιείο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κατακτήθηκε από τον </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%9C%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%82" title="Αλέξανδρος ο Μέγας"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Μέγα Αλέξανδρο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> το 366 π.Χ.. Στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το νησί παρήκμασε, αλλά γνώρισε νέα ακμή στους Βυζαντινούς χρόνους. Λεηλατήθηκε από τους </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CE%AF" title="Σαρακηνοί"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Σαρακηνούς</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> (11ο αι. μ.Χ.), πέρασε στους </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B2%CE%B1" title="Γένοβα"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Γενοβέζους</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, τους </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%84%CE%AC%CF%84%CE%B7_%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%92%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82&action=edit&redlink=1" title="Γαληνοτάτη δημκρατία της Βενετίας (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ενετούς</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και το 1315 στους </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%99%CF%80%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A4%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7&action=edit&redlink=1" title="Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Το 1522 κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς ενώ το 1912 περιήλθε στους Ιταλούς. Στις 3 Οκτωβρίου 1943 κατελήφθη από Γερμανικά στρατεύματα και στις 9 Μαϊου 1943 πέρασε στα χέρια των Άγγλων. Στις 7 Μαρτίου 1948 πραγματοποιήθηκε η ενσωμάτωση του νησιού με την Ελλάδα. Το νησί της Κω πλήχθηκε από σεισμούς κατά τα έτη 142, 469, 554 και 1933.</span><br />
<h2><span class="mw-headline" id=".CE.91.CE.BE.CE.B9.CE.BF.CE.B8.CE.AD.CE.B1.CF.84.CE.B1"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Αξιοθέατα</span></span></h2><div class="thumb tright"><div class="thumbinner" style="width: 222px;"><a class="image" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Kos_sta_hipp.JPG"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"><img alt="" class="thumbimage" height="165" src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/55/Kos_sta_hipp.JPG/220px-Kos_sta_hipp.JPG" width="220" /></span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> </span><br />
<div class="thumbcaption"><div class="magnify"><a class="internal" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Kos_sta_hipp.JPG" title="Μεγέθυνση"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"><img alt="" height="11" src="http://bits.wikimedia.org/skins-1.5/common/images/magnify-clip.png" width="15" /></span></a></div><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Άγαλμα του </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%80%CF%80%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82" title="Ιπποκράτης"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ιπποκράτη</span></a></div></div></div><ul><li><b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Τα ερείπια της αρχαίας πόλης μαζί με τα ελληνιστικά και ρωμαϊκά οικοδομήματα κοντά στο λιμάνι:</span></b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> Στην περιοχή αυτή υπάρχουν τμήματα της </span><i><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Αρχαίας Αγοράς</span></i><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> (4ου - 3ου αι. π.Χ.), η </span><i><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Μεγάλη Στοά</span></i><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> (Καμάρα του Φόρου) και άλλες μικρότερες στοές με ιερά αφιερωμένα στο Διόνυσο, την Αφροδίτη και τον Ηρακλή. Στο εσωτερικό της πόλης </span><i><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">το Ωδείο</span></i><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> (3ου αι. π.Χ.) καλά διατηρημένο με 12 κερκίδες και θολωτές στοές, η </span><i><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κάζα Ρομάνα</span></i><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> αναστηλωμένο ρωμαϊκό αρχοντικό με θαυμάσια μωσαϊκά. Επίσης το </span><i><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ξυστό</span></i><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> (μέρος του Γυμναστηρίου)(2ου αι. π.Χ.) με δεκαέξι αναστηλωμένες κολώνες από τις εβδομήντα που το αποτελούσαν συνολικά, τα δύο κτίρια που στέγαζαν τα ελληνιστικά και ρωμαϊκά λουτρά και ένα μέρος του </span><i><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ρωμαϊκού δρόμου</span></i><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> με μάρμαρα, μωσαϊκά και ψηφιδωτά.</span></li>
<li><b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Αρχαιολογικό μουσείο:</span></b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> Βρίσκεται στην πλατεία Ελευθερίας και περιλαμβάνει συλλογή με ευρήματα προϊστορικά, γλυπτά ελληνιστικά και κλασσικά μικρά αγάλματα της Αφροδίτης, του Έρωτα, της Δήμητρας, του Ιπποκράτη, επιγραφές και ψηφιδωτά με παραστάσεις και αρχιτεκτονικά μαρμάρινα μέρη ναών και κτιρίων.</span></li>
<li><b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Το κάστρο των Ιπποτών:</span></b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> Χτισμένο στη δεξιά μεριά του λιμανιού, αποτελεί το επιβλητικότερο μνημείο της Ενετοκρατίας. Διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση και αποτελεί κλασσικό δείγμα επιβλητικής αμυντικής της εποχής του. Έχει διπλό τείχος και τάφρο. Κατασκευάστηκε το 15ο αι. αλλά ολοκληρώθηκε το 16ο αι..</span></li>
<li><b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ο πλάτανος του Ιπποκράτη:</span></b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> Ένα τεράστιο δέντρο με περίμετρο κορμού 12 μέτρα. Πιστεύεται ότι φυτεύτηκε από τον Ιπποκράτη πριν 2400 χρόνια περίπου και ότι κάτω απ' τη σκιά αυτού του δέντρου δίδαξε ο Ιπποκράτης την Ιατρική στους μαθητές του. Μια γέφυρα συνδέει το σημείο όπου βρίσκεται ο πλάτανος με το Κάστρο των Ιπποτών.</span></li>
<li><b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Το Ασκληπιείο της Κω:</span></b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> Είναι το πιο συγκλονιστικό σημείο της Κω και άρχιζε να χτίζεται τον 4ο αι. π.Χ.. Βρίσκεται σε απόσταση 4 χλμ. από την πόλη μέσα σε άλσος με κυπαρίσσια και επρόκειτο για το μεγαλύτερο θεραπευτήριο της Αρχαίας Ελλάδας. Από το ναό του Ασκληπιού σώζονται μόνο τα θεμέλια και λίγες κολώνες, ενώ κολώνες σώζονται και από τη στοά που φέρεται ότι στέγαζε την Ιατρική Σχολή του Ιπποκράτη. Εντός κοντινής απόστασης υπήρχαν κατά την αρχαιότητα θερμές πηγές με τρεχούμενα ιαματικά νερά.</span></li>
</ul></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-44917655254152303702010-07-24T22:54:00.005+03:002011-04-03T00:04:03.061+03:00Κρήτη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBdhAjKhVheOt7W-uBuBqB0i5KRV2JLRKQvpxN6TOH85vsz4JAEjs-giJ29W3Q9JD3yAlKMhYYHSt2iQWRnPl1be5bEDdgI-h8KsbapUd72IIuNMMCJ7iF5ldfPL-YUmK9kwV6swl6yVQ/s1600/crete_all-el.png" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5497563930483447250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBdhAjKhVheOt7W-uBuBqB0i5KRV2JLRKQvpxN6TOH85vsz4JAEjs-giJ29W3Q9JD3yAlKMhYYHSt2iQWRnPl1be5bEDdgI-h8KsbapUd72IIuNMMCJ7iF5ldfPL-YUmK9kwV6swl6yVQ/s400/crete_all-el.png" style="cursor: hand; cursor: pointer; display: block; height: 151px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a><br />
<div><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Η </span><b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κρήτη</span></b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> είναι το μεγαλύτερο νησί της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1" title="Ελλάδα"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ελλάδας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και το 5ο μεγαλύτερο στη </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B5%CF%83%CF%8C%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82" title="Μεσόγειος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Μεσόγειο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Πρωτεύουσα καθώς και μεγαλύτερη πόλη της είναι το </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF" title="Ηράκλειο"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ηράκλειο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Η Κρήτη εδράζει περίπου 160 χλμ νότια της ελληνικής ηπειρωτικής χώρας και βρίσκεται νότια του </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B9%CE%B3%CE%B1%CE%AF%CE%BF" title="Αιγαίο"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Αιγαίου</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> πελάγους και βόρεια του </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B9%CE%B2%CF%85%CE%BA%CF%8C_%CF%80%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%82" title="Λιβυκό πέλαγος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Λιβυκού</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Είναι τμήμα της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82" title="Περιφέρειες της Ελλάδας"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">περιφερειακής</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> διοίκησης της Ελλάδας και χωρίζεται στους νομούς </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%BF%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85" title="Νομός Ηρακλείου"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ηρακλείου</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%BF%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CE%A7%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CF%89%CE%BD" title="Νομός Χανίων"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Χανίων</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%BF%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CE%9B%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%B8%CE%AF%CE%BF%CF%85" title="Νομός Λασιθίου"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Λασιθίου</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%BF%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CE%A1%CE%B5%CE%B8%CF%8D%CE%BC%CE%BD%CE%BF%CF%85" title="Νομός Ρεθύμνου"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ρεθύμνου</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">.Οι γεωγραφικές συντεταγμένες της είναι περίπου </span><a class="external text" href="http://kvaleberg.com/extensions/mapsources/index.php?params=35_N_24_E_" rel="nofollow"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">35° Β 24° Α</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">.Στην Κρήτη ήκμασε, περίπου από το </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=3000_%CF%80.%CE%A7.&action=edit&redlink=1" title="3000 π.Χ. (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">3.000</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">-</span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=1.400_%CF%80.%CE%A7.&action=edit&redlink=1" title="1.400 π.Χ. (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">1.400 π.Χ.</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">), ένας από τους πρώτους </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82" title="Πολιτισμός"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">πολιτισμούς</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7" title="Ευρώπη"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ευρώπης</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> ο </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82" title="Μινωικός πολιτισμός"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Μινωικός</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> .</span><br />
<h2><span class="mw-headline" id=".CE.9C.CF.85.CE.B8.CE.BF.CE.BB.CE.BF.CE.B3.CE.AF.CE.B1"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Μυθολογία</span></span></h2><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Η προέλευση της λέξης Κρήτη δεν έχει καθορισθεί με βεβαιότητα. Υπάρχουν διάφορες αντικρουόμενες ετυμολογίες κατά τις οποίες, μιά από τις </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%83%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%82" title="Εσπερίδες"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Εσπερίδες</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> ονομαζόταν Κρήτη, όπως Κρήτη ονομαζόταν και η σύζυγος του βασιλιά </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AF%CE%BD%CF%89%CE%B1%CF%82" title="Μίνωας"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Μίνωα</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> καθώς και μία από τις νύμφες που παντρεύτηκε ο </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%AF%CE%B1%CF%82_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)" title="Δίας (μυθολογία)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Δίας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%BC%CE%BC%CF%89%CE%BD" title="Άμμων"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Άμμων</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Επίσης, ο Κρης, γιός του Δία και της νύμφης </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%8A%CE%B4%CE%B1&action=edit&redlink=1" title="Ίδα (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ίδας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> θεωρείται να έχει δώσει το όνομα του στην Κρήτη, ειδικά αφού το υψηλότερο βουνό του νησιού φέρει το όνομα της μητέρας του.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Η Κρήτη, σύμφωνα με την γνώμη πολλών ιστορικών, κατοικείται ήδη από την </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%B8%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%AE" title="Παλαιολιθική εποχή"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Παλαιολιθική εποχή</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και παρουσιάζει συνεχή ανθρώπινη παρουσία τα τελευταία 10 χιλιάδες χρόνια. Αν και ο </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82" title="Μινωικός πολιτισμός"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Μινωικός πολιτισμός</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> αναπτύχθηκε κυρίως στο Κρητικό και Αιγαιοπελαγίτικο έδαφος, χωρίς να έχει επεκταθεί στην Ελληνική ενδοχώρα, η Κρήτη εμφανίζει ξεχωριστή θέση στην </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1" title="Ελληνική μυθολογία"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ελληνική μυθολογία</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και πρωταγωνιστεί στον Ελληνικό πολιτισμό από τις απαρχές του.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ο Δίας, ο πατέρας Θεών και ανθρώπων, κατά την αρχαία Ελληνική μυθολογία γεννήθηκε στο Δικταίον Άντρο. Μετά από την απαγωγή της Ευρώπης από τις ακτές της </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A6%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7&action=edit&redlink=1" title="Φοινίκη (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Φοινίκης</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, τον σημερινό [[Λίβανος|Λίβανο], καταφεύγει στην Κρήτη όπου και συνευρέθησαν. Ο μύθος τοποθετεί την πράξη κάτω από τον αειθαλή πλάτανο της Γόρτυνος, αρχαίας πόλης της Κρήτης πρωτεύουσας του νησιού αλλά και ολόκληρης της Κυρηναϊκής κατά το απόγειό της ακμής της, επί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το δένδρο της Γόρτυνος διατηρείται ως τις μέρες μας ως εκ των ελαχίστων διασωθέντων αειθαλών πλάτανων. Η Ευρώπη γέννησε τρεις γιους, τους Μίνω, </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%B1%CE%B4%CE%AC%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%85%CF%82" title="Ραδάμανθυς"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ραδάμανθυ</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B1%CF%81%CF%80%CE%B7%CE%B4%CF%8C%CE%BD%CE%B1%CF%82" title="Σαρπηδόνας"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Σαρπηδόνα</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Αφού υπέταξε το νησί, παντρεύτηκε τη μάγισσα </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%86%CE%AC%CE%B7" title="Πασιφάη"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Πασιφάη</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, αδελφή της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%88%CF%8E" title="Καλυψώ"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Καλυψούς</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AF%CF%81%CE%BA%CE%B7" title="Κίρκη"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κίρκης</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, ομηρικών ηρωίδων </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%B4%CF%8D%CF%83%CF%83%CE%B5%CE%B9%CE%B1" title="Οδύσσεια"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Οδύσσεια</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Ο βασιλιάς Μίνως αφιέρωσε ναό στον </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BF%CF%83%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CF%8E%CE%BD%CE%B1%CF%82_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)" title="Ποσειδώνας (μυθολογία)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ποσειδώνα</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> θεό της θάλασσας, θυσιάζοντας προς τιμήν του έναν πελώριο λευκό </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A4%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82_(%CE%B6%CF%8E%CE%BF)&action=edit&redlink=1" title="Ταύρος (ζώο) (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">ταύρο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Το ζώο, προσφορά στο Μίνωα του </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BF%CF%83%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CF%8E%CE%BD%CE%B1%CF%82_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)" title="Ποσειδώνας (μυθολογία)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ποσειδώνα</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, ήταν τόσο όμορφο που εκείνος αποφάσισε να το αντικαταστήσει και να θυσιάσει έναν υποδεέστερο ταύρο στην θέση του. Το μένος του Ποσειδώνα για την </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%B1&action=edit&redlink=1" title="Ιεροσυλία (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">ιερόσυλη</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> απόφαση του Μίνωα, τον οδήγησε στο να καταρασθεί την Πασιφάη να ερωτευθεί σφοδρά τον ταύρο. Εκείνη για να ικανοποιήσει τον πόθο της, κρύφθηκε μέσα στο ξύλινο ειδώλιο αγελάδας, που κατασκεύασε ο αρχιτέκτων </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B1%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%82" title="Δαίδαλος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Δαίδαλος</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και συνευρέθηκε με το ζώο. Ο καρπός της πράξης, μισός άνθρωπος και μισός ταύρος, ήταν το μυθικό τέρας </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B9%CE%BD%CF%8E%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%82" title="Μινώταυρος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Μινώταυρος</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> το οποίοαμέσως μετά τη γέννησή του φυλακίσθηκε στον λαβύρινθο που κατασκεύασε ο Δαίδαλος. Η πόλη της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1" title="Αθήνα"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Αθήνας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> υποχρεώθηκε θεσμικά να στέλνει κάθε χρόνο 10 νέους και 10 νέες για να θρέφεται ο Μινώταυρος. Αργότερα, εξολοθρεύτηκε από τον Αθηναίο πρίγκηπα </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%B7%CF%83%CE%AD%CE%B1%CF%82" title="Θησέας"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Θησέα</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, απαλλάσσοντας την Αθήνα από το βάρβαρο θεσμό.</span><br />
<h2><span class="mw-headline" id=".CE.99.CF.83.CF.84.CE.BF.CF.81.CE.AF.CE.B1"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ιστορία</span></span></h2><h3><span class="mw-headline" id=".CE.9D.CE.B5.CE.BF.CE.BB.CE.B9.CE.B8.CE.B9.CE.BA.CE.AE_.CF.80.CE.B5.CF.81.CE.AF.CE.BF.CE.B4.CE.BF.CF.82"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Νεολιθική περίοδος</span></span></h3><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Η καταγεγραμμένη ιστορία του νησιού ξεκινά κατά τη </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B5%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%B8%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%82" title="Νεολιθική περίοδος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Νεολιθική περίοδο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, κοντά στο </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=7000_%CF%80.%CE%A7.&action=edit&redlink=1" title="7000 π.Χ. (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">7000 π.Χ.</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Οι πρώτοι κάτοικοι φέρονται να έφθασαν στην Κρήτη από τη Μικρά Ασία ή τη Βόρεια Αφρική και να αναπτύχθηκαν αργά για τα επόμενα 3.000 χρόνια. Αρχικά καλλιέργησαν τη γη με πρωτόγονες μεθόδους, έμαθαν την εκτροφή των ζώων και σχηματίστηκαν οι πρώτοι οικισμοί. Ο πληθυσμός κατοικούσε σε λίθινα σπίτια και σπανιότερα σε σπηλιές, όπως μαρτυρούν ευρήματα στα σπήλαια της Ειλείθυιας, του Στραβομύτη, του Ελληνοσπήλαιου κ.ά όπου έχουν βρεθεί όπλα, εργαλεία, αγγεία, λεπίδες και κοκκάλινοι ή λίθινοι πέλεκεις όπως και αντικείμενα θρησκευτικής λατρείας αφιερωμένα στη θεά της γονιμότητας. Το νησί απομονωμένο λόγω της φύσης της νεολιθικής οικονομίας βασιζόταν στην αυτάρκεια και επιβίωνε χάριν στη γεωργία και την κτηνοτροφία. Με την πάροδο του χρόνου, η σχετικά πρωτόγονη αγγειοπλαστική εξελίχθηκε με τη χρήση της φωτιάς φωτιά και βελτιώθηκε καλλιτεχνικά.</span><a class="external autonumber" href="http://www.crete.tournet.gr/Neolithic_Age_in_Crete-is-45-el.jsp" rel="nofollow"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">[1]</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> . Ερείπια της συγκεκριμένης περιόδου έχουν ανεβρεθεί στη </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B1%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8C%CF%82" title="Φαιστός"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Φαιστό</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, στην Κνωσό και στη </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B7%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1" title="Σητεία"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Σητεία</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">.</span><br />
<h3><span class="mw-headline" id=".CE.A0.CF.81.CE.BF.CE.B1.CE.BD.CE.B1.CE.BA.CF.84.CE.BF.CF.81.CE.B9.CE.BA.CE.AE_.CF.80.CE.B5.CF.81.CE.AF.CE.BF.CE.B4.CE.BF.CF.82"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Προανακτορική περίοδος</span></span></h3><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Σύμφωνα με τον Άγγλο αρχαιολόγο Έβανς, γύρω στο 2600 π.Χ δύο φυλετικά στοιχεία εγκαταστάθηκαν στα παράλια της Κρήτης: Ένα πρωτολυβικό προερχόμενο από την Αίγυπτο και ένα από τη Μικρά Ασία. Οι Κρήτες, αρχικά, διατήρησαν τον παραδοσιακό τρόπο ζωής, γρήγορα όμως αφομοιώθηκαν με τα δύο νέα φύλα όπως που μαρτυρούν τα σχετικά ευρήματα. Με τη διάδοση της χρήσης του χαλκού αυξάνεται ο πληθυσμός του νησιού και αρχίζουν, γύρω στο </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=2000_%CF%80.%CE%A7.&action=edit&redlink=1" title="2000 π.Χ. (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">2000 π.Χ.</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, οι πρώτες εμπορικές επαφές με τις γειτονικές περιοχές των Κυκλάδων, της Μικράς Ασίας και της Αιγύπτου, οι οποίες ευνοήθηκαν από την καίρια γεωγραφική θέση του νησιού και έθεσαν έτσι τις βάσεις της δημιουργίας του λαμπρού μετέπειτα Μινωϊκού πολιτισμού. Τα πρώτα αστικά κέντρα του νησιού σχηματίζονται κατά το </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=2000_%CF%80.%CE%A7.&action=edit&redlink=1" title="2000 π.Χ. (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">2000 π.Χ.</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> γύρω από τα παλάτια των τοπικών αρχόντων στο κέντρο των διάφορων αγροτικών κοινωνιών και ο πλούτος ορίζεται από τα γεωργικά πλεονάσματα. Αυτού του είδους η κοινωνική οργάνωση διήρκεσε για μια περίοδο 600-700 χρόνων και ήκμασε κατά τη διάρκεια του Μινωϊκού πολιτισμού, στα μέσα της δεύτερης χιλιετίας προ Χριστού.</span><br />
<h3><span class="mw-headline" id=".CE.91.CE.BD.CE.B1.CE.BA.CF.84.CE.BF.CF.81.CE.B9.CE.BA.CE.AD.CF.82_.CF.80.CE.B5.CF.81.CE.B9.CF.8C.CE.B4.CE.BF.CE.B9_.CE.BA.CE.B1.CE.B9_.CE.9C.CE.B9.CE.BD.CF.89.CF.8A.CE.BA.CF.8C.CF.82_.CF.80.CE.BF.CE.BB.CE.B9.CF.84.CE.B9.CF.83.CE.BC.CF.8C.CF.82"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ανακτορικές περιόδοι και Μινωϊκός πολιτισμός</span></span></h3><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κατά το 1900 π.Χ. χτίζονται στην Κρήτη τα πρώτα ανάκτορα, ένα επακόλουθο της μεγάλης οικονομικής ανάπτυξης του νησιού. Σύμφωνα με τις αρχαιολογικές ανασκαφές, εκείνη την εποχή δημιουργούνται τα ανάκτορα της Κνωσού, της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B1%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8C%CF%82" title="Φαιστός"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Φαιστού</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, των </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%B1" title="Μάλια"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Μαλίων</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και της Κάτω Ζάκρου. Σημαντικό εύρημα της Παλαιοανακτορικής περιόδου θεωρείται ο δίσκος της Φαιστού (1700-1600 π.Χ.). Το τέλος της Παλαιοανακτορικής περιόδου θεωρείται πως επέφερε ο μεγάλος σεισμός του 1700 π.Χ. που προκάλεσε την καταστροφή των περισσότερων ανακτόρων.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Με την ανοικοδόμηση των ανακτόρων εγκαινιάζεται η Νεοανακτορική εποχή που θεωρείται ως η περίοδος της ακμής του Μινωϊκού πολιτισμού, κέντρο του οποίου ήταν η </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%83%CF%8C%CF%82" title="Κνωσσός"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κνωσσός</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, 10 χλμ νότια του </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF" title="Ηράκλειο"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ηρακλείου</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Η Κνωσός βασίλευσε στην Κρήτη απόλυτα χωρίς κίνδυνο εσωτερικών ή εξωτερικών εισβολών όπως καταμαρτυρά η παντελής έλλειψη οχυρωματικών έργων περί του ανακτόρου. Τα παλάτια της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%96%CE%AC%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%82" title="Ζάκρος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ζάκρου</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, των </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%B1" title="Μάλια"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Μαλίων</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B1%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8C%CF%82" title="Φαιστός"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Φαιστού</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> κ.α. ιδρύθηκαν ως τοπικά διοικητικά κέντρα και χρησιμοποιήθηκαν στον έλεγχο του εμπορίου μεταξύ Κνωσού και </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82" title="Κύπρος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κύπρου</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, ηπειρωτικής Ελλάδας και με τους υπόλοιπους εμπορικούς εταίρους. Τα αρχαιολογικά ευρήματα της συγκεκριμένης εποχής μας φανερώνουν πολλές πτυχές για την οργάνωση της οικονομίας και της καθημερινότητας του νησιού που διέφερε από πόλη σε πόλη. Κύρια ενασχόληση των κατοίκων αποτελούσε πρωτίστως η ναυτιλία και το εμπόριο ενώ σε δεύτερη μοίρα πλέον είχαν περάσει η γεωργία,η κτηνοτροφία η υφαντική και η κεραμική. Το μεγαλύτερο μέρος της εμπορικής κίνησης της Κρήτης συγκεντρωνόταν στα λιμάνια της Αγίας Τριάδας, των Μαλίων, της Φαιστού και της Αμνισού και τα προϊόντα μεταφέρονταν στο εσωτερικό της μέσω του πολύ καλά οργανωμένου οδικού δικτύου της εποχής.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ο Μινωϊκός πολιτισμός πιστεύεται ότι έφτασε απρόοπτα στο τέλος του με την τελευταία μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B7" title="Σαντορίνη"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Σαντορίνης</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Πρόσφατες ανακαλύψεις επιστημόνων του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης και του Πανεπιστημίου της Χαβάης επιβεβαιώνουν την υπόθεση, η οποία διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον Έλληνα αρχαιολόγο Σπυρίδωνα Μαρινάτο στη </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CE%B5%CF%84%CE%AF%CE%B1_1930" title="Δεκαετία 1930"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">δεκαετία του 1930</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> Ο Μαρινάτος υποστήριξε ότι η καταστροφή της Κνωσσού και της Φαιστού προκλήθηκε από πελώρια παλιρροϊκά κύματα και νέφη στάχτης που προήλθαν από την καταστροφική έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας που φέρεται να έχει συμβεί γύρω στο </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=1600_%CF%80.%CE%A7.&action=edit&redlink=1" title="1600 π.Χ. (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">1600 π.Χ.</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Τα κύματα έθαψαν τις παραλιακές πόλεις της Κρήτης, κατέστρεψαν τους στόλους του νησιού, απομονώνοντας το έτσι από τον έξω κόσμο. Οι στάχτες κάλυψαν την ατμόσφαιρα για ολόκληρους μήνες κσι προκάλεσαν σημαντική μείωση της θερμοκρασίας καταστρέφοντας τη γεωργία. Έτσι αποδυναμώθηκε σημαντικά η εσωτερική και εξωτερική οικονομία του νησιού οδηγώντας το στην ευρύτερη καταρράκωση του όπως και του Μινωικού πολιτισμού.</span><br />
<h3><span class="mw-headline" id=".CE.91.CF.87.CE.B1.CE.B9.CE.BF.CE.AF"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Αχαιοί</span></span></h3><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Αυτό κατέστη το τέλος της δόξας για την αρχαία Κρήτη. Έκτοτε, το νησί αδυνατεί να διαδραματίσει παγκόσμιο πολιτικό και πολιτιστικό ρόλο, με εξαίρεση κατά τον 7ο π.Χ. αιώνα, και έχει υποστεί αμέτρητες επεμβάσεις από εισβολείς.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Πρώτοι οι Αχαιοί, εκμεταλλευόμενοι την παρακμή του νησιού καταλαμβάνουν την Κνωσό εδραιώνοντας την κυριαρχία τους και ο ισχυρός σεισμός του 1380 π.Χ. εξαφανίζει, μαζί με το ανάκτορο της Κνωσού, και τα τελευταία δείγματα Μινωικού πολιτισμού. Κατά το 1200 π.Χ., οι πηγές αναφέρουν ότι η Κρήτη διέθετε ισχυρό στόλο ο οποίος λίμναζε και πραγματοποιούσε πειρατικές επιδρομές στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Παράλληλα η Κρήτη συμμετέχει στον Τρωικό Πόλεμο, με αρχηγό το βασιλιά </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B4%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%AD%CE%B1%CF%82" title="Ιδομενέας"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ιδομενέα</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> , γιο του Δευκαλίωνα κι εγγονό του βασιλιά Μίνωα.</span><br />
<h3><span class="mw-headline" id=".CE.94.CF.89.CF.81.CE.B9.CE.B5.CE.AF.CF.82"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Δωριείς</span></span></h3><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Τον 10ο π.Χ. αιώνα, στην Κρήτη καταφθάνουν οι </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CF%89%CF%81%CE%B9%CE%B5%CE%AF%CF%82" title="Δωριείς"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Δωριείς</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και εγκαθίστανται στις σημαντικότερες πόλεις του νησιού (Κνωσό, Φαιστό, Γόρτυνα, Τύλισο, Χερσόνησο, Κυδωνία κ.α.). Οι αυτόχθονες, γνωστοί και ως </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%95%CF%84%CE%B5%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B5%CF%82&action=edit&redlink=1" title="Ετεοκρήτες (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ετεοκρήτες</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> καταφεύγουν στις δυσπρόσιτες περιοχές της κεντρικής και ανατολικής Κρήτης ενώ οι νέοι κάτοικοι εισάγουν στο νησί σειρά καινούργιων εθίμων (κάψιμο των νεκρών κ.ά) και νέων παραγωγικών μεθόδων όπως η γενικευμένη χρήση του σιδήρου, ο οποίος πλέον χρησιμοποιείται, εκτός από την κατασκευή όπλων, και στην κατασκευή εργαλείων και διακοσμητικών αντικειμένων.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Με την επικράτηση των Δωριέων στην Κρήτη, θα κυριαρχήσει στην πολιτική ζωή της Κρήτης η ολιγαρχία και η τοπική κρητική κοινωνία θα αρχίσει να εμφανίζει σαφείς ομοιότητες με την σπαρτιατική. Πάνω από 100 πόλεις-κράτη δημιουργούνται, με σημαντικότερες εκείνες της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CF%8C%CF%81%CF%84%CF%85%CE%BD%CE%B1" title="Γόρτυνα"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Γόρτυνος</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, της Φαιστού, της Κνωσού, της </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%80%CF%85%CF%84%CE%BD%CE%B1&action=edit&redlink=1" title="Ιεράπυτνα (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ιεράπυτνας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> (σημερινή Ιεράπετρα) και της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%85%CE%B4%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1" title="Κυδωνία"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κυδωνίας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Οι κοινωνικές ομάδες θα διαιρεθούν σε τέσσερις κατηγορίες: στους Δωριείς, στους Περίοικους, στους Μινωίτες και στους Αφαμιώτες ή Κλαρώτες (οι δυο τελευταίες περιελάμβαναν δούλους χωρίς πολιτικά δικαιώματα). Κατά τον 7ο π.Χ. αιώνα παρουσιάζεται άνθηση στην πολιτιστική και καλλιτεχνική δημιουργία της Κρήτης η οποία όμως θα διαταραχθεί από τις εχθρικές επιδρομές που ακολουθούν.</span><br />
<h3><span class="mw-headline" id=".CE.9A.CE.BB.CE.B1.CF.83.CE.B9.CE.BA.CE.AE_.CE.BA.CE.B1.CE.B9_.CE.95.CE.BB.CE.BB.CE.B7.CE.BD.CE.B9.CF.83.CF.84.CE.B9.CE.BA.CE.AE_.CF.80.CE.B5.CF.81.CE.AF.CE.BF.CE.B4.CE.BF.CF.82"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κλασική και Ελληνιστική περίοδος</span></span></h3><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Καθ' όλη τη διάρκεια της κλασικής περιόδου και ενώ στην ηπειρωτική </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1" title="Ελλάδα"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ελλάδα</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> οι πόλεις βρίσκονται υπό αλλεπάλληλους πολέμους και προστριβές, οι πόλεις της Κρήτης θα παραμείνουν αμέτοχες, ακόμα και στους δυο μεγάλες συρράξεις της εποχής, στους </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF_%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CE%B9" title="Περσικοί πόλεμοι"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Περσικούς Πολέμους</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> όπως και στον </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82" title="Πελοποννησιακός Πόλεμος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Πελοποννησιακό Πόλεμο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Κατά την εποχή του </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%82_%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82" title="Μέγας Αλέξανδρος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Μεγάλου Αλεξάνδρου</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> καλλιεργήθηκε ένα έντονο φιλομακεδονικό ρεύμα στην Κρήτη. Το 216 π.Χ. οι Κρήτες ανακηρύσσουν τον Μακεδόνα βασιλιά Φίλιππο Ε' προστάτη του νησιού ενώ την ίδια εποχή είναι έκδηλη και η επιρροή των Πτολεμαίων. Σε μια προσπάθεια στηλίτευσης του φιλομακεδονικού ρεύματος της Κρήτης, η </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1_%CE%A3%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7" title="Αρχαία Σπάρτη"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Σπάρτη</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, και εκστρατεύει κατά του νησιού με το ναυάρχο Αμφότερο.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Αργότερα την Κρήτη μαστίζει ο Κρητικός Πόλεμο ο οποίος έληξε με ήττα των φιλομακεδονικών πόλεων της Ιεράπυτνας και της Ολούντας απο την Κνωσό που συμμάχησε με τη </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CF%82" title="Ρόδος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ρόδο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και την </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1_%CE%A1%CF%8E%CE%BC%CE%B7" title="Αρχαία Ρώμη"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ρώμη</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Δέχεται επιδρομές από πειρατές της Κιλικίας και το </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/67_%CF%80.%CE%A7." title="67 π.Χ."><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">67 π.Χ.</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, έπειτα από σκληρή διετή αντίσταση, καταλαμβάνεται εξολοκλήρου από την </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1_%CE%A1%CF%8E%CE%BC%CE%B7" title="Αρχαία Ρώμη"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ρώμη</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, με τελευταία πόλη να υποτάσσεται στις λεγεώνες την Ιεράπυτνα, υπό το πρόσχημα της υποστήριξης στο βασιλιά του </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82" title="Πόντος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Πόντου</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> Μιθριδάτη.</span><br />
<h3><span class="mw-headline" id=".CE.A1.CF.89.CE.BC.CE.B1.CE.B9.CE.BF.CE.BA.CF.81.CE.B1.CF.84.CE.AF.CE.B1"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ρωμαιοκρατία</span></span></h3><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Με την κατάληψη του νησιού από τους Ρωμαίους ξεκινά μια μακρά περίοδος ειρήνης και ευημερίας στα πλαίσια της οποίας αναπτύχθηκαν εκ νέου οι πόλεις της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%85%CE%B4%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1" title="Κυδωνία"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κυδωνίας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%8C%CF%82" title="Κνωσός"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κνωσού</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B1%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8C%CF%82" title="Φαιστός"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Φαιστού</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Ως διοικητικό κέντρο του νησιού ορίζεται η </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CF%8C%CF%81%CF%84%CF%85%CE%BD%CE%B1" title="Γόρτυνα"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Γόρτυνα</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, η μόνη πόλη που δεν καταστράφηκε από τη ρωμαïκή εισβολή έχοντας συμμαχήσει με τους κατακτητές. Η παρουσία των Ρωμαίων δεν επηρέασε ουσιαστικά τη καθημερινότητα των κατοίκων, οι οποίοι διατήρησαν τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα τους. Παράλληλα, το </span><i><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κοινόν των Κρηταιέων</span></i><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> διατήρησε την ελεύθερη λειτουργία του. Οι Ρωμαίοι κατασκεύασαν σημαντικά δημόσια έργα , λείψανα των οποίων διασώζονται μέχρι σήμερα. Το </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=58_%CE%BC.%CE%A7.&action=edit&redlink=1" title="58 μ.Χ. (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">58 μ.Χ.</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> η Κρήτη έρχεται σε επαφή με το </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82" title="Χριστιανισμός"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Χριστιανισμό</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> χάρη στον μαθητή του </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%80%CF%8C%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CE%A0%CE%B1%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82" title="Απόστολος Παύλος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Αποστόλου Παύλου</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A4%CE%AF%CF%84%CE%BF%CF%82&action=edit&redlink=1" title="Τίτος (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Τίτο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">.</span><br />
<h3><span class="mw-headline" id=".CE.A0.CF.81.CF.89.CF.84.CE.BF.CE.B2.CF.85.CE.B6.CE.B1.CE.BD.CF.84.CE.B9.CE.BD.CE.AE_.CF.80.CE.B5.CF.81.CE.AF.CE.BF.CE.B4.CE.BF.CF.82"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Πρωτοβυζαντινή περίοδος</span></span></h3><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Με τη διάσπαση του Ρωμαïκου Κράτους σε Ανατολικό και Δυτικό το </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=395_%CE%BC.%CE%A7.&action=edit&redlink=1" title="395 μ.Χ. (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">395 μ.Χ.</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> η Κρήτη περνά στο Ανατολικό, την μετέπειτα </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%AE_%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1" title="Βυζαντινή αυτοκρατορία"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Βυζαντινή αυτοκρατορία</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Κατά τον 5ο αιώνα αρχίζει να εξαπλώνεται στη νήσο ο </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82" title="Χριστιανισμός"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Χριστιανισμός</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και η επισκοπή της Κρήτης υπάγεται στο </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF_%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CF%82" title="Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και χτίζονται οι πρώτες μεγάλες εκκλησίες, με κυριότερη τη βασιλική του Αγίου Τίτου, που σώζεται μέχρι σήμερα στη Γόρτυνα.</span><br />
<h3><span class="mw-headline" id=".CE.91.CF.81.CE.B1.CE.B2.CE.BF.CE.BA.CF.81.CE.B1.CF.84.CE.AF.CE.B1"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Αραβοκρατία</span></span></h3><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Η </span><b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κρήτη</span></b><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> εξακολουθεί να αποτελεί τμήμα της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%AE_%CE%91%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1" title="Βυζαντινή Αυτοκρατορία"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Βυζαντινή Αυτοκρατορία</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> μέχρι και το </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=823_%CE%BC.%CE%A7.&action=edit&redlink=1" title="823 μ.Χ. (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">823 μ.Χ.</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, όπου, επί αυτοκράτορος Μιχαήλ Τραυλού, οι </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CE%AF" title="Σαρακηνοί"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Σαρακηνοί</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> της Ισπανίας υπο την αρχηγία του Απόχαψι επέδραμαν με 20 πλοία λεηλατώντας το νησί. Τη σθεναρότερη αντίσταση στους Σαρακηνούς κατακτητές παρουσιάζει η πρωτεύουσα Γόρτυνα. Το επόμενο έτος, ο Απόχαψις επανέρχεται με 40 πλοία, κατακτά εξ ολοκλήρου το νησι και ως νέα πρωτεύουσα οι </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B5%CF%82" title="Άραβες"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Άραβες</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> ορίζουν το νεόκτιστο </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF" title="Ηράκλειο"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Χάνδακα</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Την κατάληψη της Κρήτης ακολούθησε η άγρια καταδίωξη του χριστιανικού πληθυσμού με αποτέλεσμα σημαντική εθνολογική και θρησκευτική αλλοίωση. Αρκετοί ντόπιοι σφαγιάστηκαν, άλλοι θανατώθηκαν αρνούμενοι να εξισλαμιστούν, άλλοι εξισλαμίστηκαν δια της βίας, ενώ άλλοι κατέφυγαν για να γλιτώσουν στα ορεινά του νησιού. Έπειτα η Κρήτη εποικίστηκε από αρκετούς Άραβες.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Οι Βυζαντινοί επιχείρησαν επανειλημμένα να ανακτήσουν το νησί, το οποίο πλέον είχε μετατραπεί σε ορμητήριο πειρατών και σε σκλαβοπάζαρο, το 825-26, το 902 και το 949 διαδοχικά, χωρίς όμως αποτέλεσμα.</span><br />
<h3><span class="mw-headline" id=".CE.91.CE.BD.CE.B1.CE.BA.CE.B1.CF.84.CE.AC.CE.BB.CE.B7.CF.88.CE.B7_.CE.9A.CF.81.CE.AE.CF.84.CE.B7.CF.82_.CE.B1.CF.80.CF.8C_.CE.9D.CE.B9.CE.BA.CE.B7.CF.86.CF.8C.CF.81.CE.BF_.CE.A6.CF.89.CE.BA.CE.AC"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ανακατάληψη Κρήτης από Νικηφόρο Φωκά</span></span></h3><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Το 960 ο </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%A6%CF%89%CE%BA%CE%AC%CF%82" title="Νικηφόρος Φωκάς"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Νικηφόρος Φωκάς</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> επέδραμε κατά της Κρήτης ελευθερώνοντας το νησί αφού κατάφερε να αλώσει το Χάνδακα στον οποίο είχαν αποκλειστεί οι Άραβες. Περίπου 200000 Άραβες υπολογίζεται ότι σκοτώθηκαν κατά τις μάχες και την άλωση του Χάνδακα ενώ άλλοι τόσοι αιχμαλωτίστηκαν. Καθώς στα 136 χρόνια Αραβοκρατίας ο χριστιανικός πληθυσμός είχε συρρικνωθεί αισθητά, ελήφθησαν σημαντικά μέτρα για την αναζωπύρωσή του: Τα τζαμιά μετετράπησαν σε εκκλησίες, πλήθος Κρήτες που είχαν εξισλαμισθεί με τη βία, εκχριστιανίστηκαν και νέοι πληθυσμοί, </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82" title="Έλληνες"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Έλληνες</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> ως επί το πλείστον, εγκαταστάθηκαν μαζί με ομάδες Σλάβων και Αρμενίων.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Το 1092, υποκινούμενη από τους Καρύτση και Ραψομμάτη, ξεσπάει εξέγερση στην Κρήτη, η οποία σύντομα κατεστάλη. Έπειτα νέοι άποικοι εμφανίζονται στο νησί, εκ των οποίων προέρχονται μετέπειτα αριστοκρατικοί οίκοι του νησιού όπως οι </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%89%CE%BA%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82" title="Φωκάδες"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Φωκάδες</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, Καλλέργηδες, Μελισσηνοί, Βλαστοί κ.α.</span><br />
<h3><span class="mw-headline" id=".CE.95.CE.BD.CE.B5.CF.84.CE.BF.CE.BA.CF.81.CE.B1.CF.84.CE.AF.CE.B1"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ενετοκρατία</span></span></h3><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Η Βυζαντινή περίοδος έλαβε οριστικά τέλος το </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/1204" title="1204"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">1204</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, με την πτώση της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7" title="Κωνσταντινούπολη"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κωνσταντινούπολης</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> στις ορδές των </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%27_%CE%A3%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1" title="Δ' Σταυροφορία"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Σταυροφόρων</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Αρχικά την Κρήτη κατέλαβαν </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%AC%CF%84%CE%B5%CF%82" title="Γενουάτες"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Γενουάτες</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> αλλά μετά από πόλεμο που διήρκεσε ως το 1211 το νησί περιέρχεται στους </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%AF" title="Βενετοί"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ενετούς</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Τα </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%AC" title="Χανιά"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Χανιά</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, το </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%AD%CE%B8%CF%85%CE%BC%CE%BD%CE%BF" title="Ρέθυμνο"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ρέθυμνο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και το Ηράκλειο γίνονται ορμητήρια των Ενετών, οι οποίοι χτίζουν οχυρωματικά έργα που διασώζονται μέχρι σήμερα. Πρωτεύουσα του νησιού ήταν τότε το Ηράκλειο, που ονομαζόταν Χάνδακας, από το χαντάκι που περιέβαλλε τα τείχη της πόλης. Κατά τα χρόνια της Ενετοκρατίας σημειώθηκαν δεκάδες επαναστάσεις, με κυριότερες εκείνες των Αργυρόπουλων (1212), των Μελισσηνών (1230), των Χορτάτσηδων και των Καλλέργηδων (1273) και την επανάσταση που σε συνεργασία με τους Βενετούς αποίκους του 1363.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Οι τελευταίοι 2 αιώνες της βενετικής κατοχής χαρακτηρίζονται ως οι πλέον σκληρότεροι. Εντούτοις, την ίδια περίοδο, η Κρήτη παρουσιάζει σημαντική πολιτιστική άνθηση. Ιδιαίτερα αναπτύχθηκε η </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%9B%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%AF%CE%B1_(1453-1669)" title="Κρητική Λογοτεχνία (1453-1669)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">κρητική λογοτεχνία</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και δημιουργήθηκαν μείζονα, παγκόσμια έργα της νεότερης ελληνικής λογοτεχνικής παραγωγής, όπως ο </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%81%CF%89%CF%84%CF%8C%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%82" title="Ερωτόκριτος"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ερωτόκριτος</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> του Βιντσέντζου Κορνάρου και η </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%81%CF%89%CF%86%CE%AF%CE%BB%CE%B7" title="Ερωφίλη"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ερωφίλη</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> του </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%A7%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%AC%CF%84%CF%83%CE%B7%CF%82" title="Γεώργιος Χορτάτσης"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Γεώργιου Χορτάτση</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">.</span><br />
<h3><span class="mw-headline" id=".CE.A4.CE.BF.CF.85.CF.81.CE.BA.CE.BF.CE.BA.CF.81.CE.B1.CF.84.CE.AF.CE.B1"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Τουρκοκρατία</span></span></h3><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Το 1645, με αφορμή την επίθεση πειρατών σε πλοίο με προσκυνητές οι Οθωμανοί εκστρατεύουν κατά της Κρήτης. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους καταλαμβάνουν τα </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%AC" title="Χανιά"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Χανιά</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και κατά το επόμενο, το </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%AD%CE%B8%CF%85%CE%BC%CE%BD%CE%BF" title="Ρέθυμνο"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ρέθυμνο</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Ύστερα από 21 ετών, διαρκή πολιορκία, ο Χάνδακας περνάει και αυτός υπό Οθωμανική κατοχή, το </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/1669" title="1669"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">1669</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και το 1715 οι Βενετοί παραχωρούν στους Τούρκους τα τελευταία φυλάκια που διατηρούσαν στο νησί. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας ο Χριστιανισμός γνώρισε και πάλι απάνθρωπη καταπίεση. Ενδεικτικό φαίνεται το γεγονός ότι στις παραμονές της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_1821" title="Ελληνική Επανάσταση του 1821"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Επανάστασης του 1821</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, λόγω της Τουρκικής αποίκισης και των εξισλαμιστικών πρακτικών, Μουσουλμάνοι και Χριστιανοί υπολογίζονταν ως σχεδόν ίσοι πληθυσμιακά. Η </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_1821" title="Ελληνική Επανάσταση του 1821"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ελληνική Επανάσταση του 1821</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, που ολοκληρώθηκε με την υπογραφή της </span><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9B%CE%BF%CE%BD%CE%B4%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85_(1832)&action=edit&redlink=1" title="Συνθήκη του Λονδίνου (1832) (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Συνθήκης του Λονδίνου</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> το </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/1830" title="1830"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">1830</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, δεν περιέλαβε την Κρήτη, η οποία έγινε έκτοτε πεδίο εξαιρετικά βίαιων απελευθερωτικών ξεσηκωμών κατά το </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/19%CE%BF%CF%82_%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%B1%CF%82" title="19ος αιώνας"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">19ο αιώνα</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Κυριότερες, οι Κρητικές επαναστάσεις </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7_(1866-1869)" title="Κρητική Επανάσταση (1866-1869)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">του 1866-1869</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7_(1897-1898)" title="Κρητική Επανάσταση (1897-1898)"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">του 1897-1898</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Τελικά, το </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/1897" title="1897"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">1897</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, μετά την δολοφονία του Βρετανού πρόξενου στα Χανιά και μερικών προξενικών φρουρών από τις Τουρκικές αρχές, στόλοι της </span><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1" title="Βρετανία"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Βρετανίας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AF%CE%B1" title="Γαλλία"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Γαλλίας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">, της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%91%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1" title="Ρωσική Αυτοκρατορία"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ρωσίας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και της </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1" title="Ιταλία"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Ιταλίας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> κατέπλευσαν στην Κρήτη και επέδραμαν θέτοντας τέλος στην Οθωμανική κυριαρχία,</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Η Κρητική νήσος ανακηρύχθηκε ως ανεξάρτητο κράτος με το όνομα «</span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1" title="Κρητική Πολιτεία"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Κρητική Πολιτεία</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">», υπό την διοίκηση του </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CE%AF%CE%B3%CE%BA%CE%B9%CF%80%CE%B1%CF%82_%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82" title="Πρίγκιπας Γεώργιος της Ελλάδας"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Πρίγκηπα Γεωργίου της Ελλάδας</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Κήρυξε την ένωσή της με την Ελλάδα και κατάργησε την αρμοστεία στις </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/12_%CE%9F%CE%BA%CF%84%CF%89%CE%B2%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85" title="12 Οκτωβρίου"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">12 Οκτωβρίου</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/1908" title="1908"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">1908</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> (στις </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/25_%CE%9F%CE%BA%CF%84%CF%89%CE%B2%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85" title="25 Οκτωβρίου"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">25 Οκτωβρίου</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> με το νέο ημερολόγιο).</span><sup class="reference" id="cite_ref-0"><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B7#cite_note-0"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">[1]</span></a></sup><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> και ενώθηκε τελικώς με τη </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1" title="Ελλάδα"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">χώρα</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> μετά τους </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%B1%CE%BB%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF_%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CE%B9" title="Βαλκανικοί πόλεμοι"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">Βαλκανικούς Πολέμους</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;"> του </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/1912" title="1912"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">1912</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">-</span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/1913" title="1913"><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">13</span></a><span class="Apple-style-span" style="color: #330033;">. Υπολογίζεται πως κατά την ένωση οι Έλληνες αποτελούσαν το 90% των κατοίκων της Κρήτης.</span></div></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-67175685720404701852010-07-24T14:16:00.004+03:002011-04-03T00:04:18.979+03:00Ζάκυνθος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYtl9yh4oMAuYupWgpG1LXVG2wpDZjC3eWEkEdaexXoOJIQr3QGhBQ61KUbHKDlYwcdg03eagb7RTxxZ5yhtrw0c6Jl_SKzGCO8fQJs6onAAYB_igalgNY9g-EUT5nIRjnS4eoiYrs2KE/s1600/450px-%CE%9D%CE%B1%CF%85%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF_%CE%96%CE%B1%CE%BA%CF%8D%CE%BD%CE%B8%CE%BF%CF%85.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5497431453278506194" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYtl9yh4oMAuYupWgpG1LXVG2wpDZjC3eWEkEdaexXoOJIQr3QGhBQ61KUbHKDlYwcdg03eagb7RTxxZ5yhtrw0c6Jl_SKzGCO8fQJs6onAAYB_igalgNY9g-EUT5nIRjnS4eoiYrs2KE/s320/450px-%CE%9D%CE%B1%CF%85%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF_%CE%96%CE%B1%CE%BA%CF%8D%CE%BD%CE%B8%CE%BF%CF%85.jpg" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: right; height: 320px; margin: 0 0 10px 10px; width: 240px;" /></a><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19px;">Η <b>Ζάκυνθος</b> είναι ένα από τα νησιά των <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B1" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="Επτάνησα">Επτανήσων</a>. Είναι το νοτιότερο και το τρίτο σε έκταση και πληθυσμό νησί των <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B1" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="Επτάνησα">Ιονίων νήσων</a>.Η έκτασή της είναι 406 τ. χλμ και ο πληθυσμός ανέρχεται στους 41.472 κατοίκους (απογραφή <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/2005" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="2005">2005</a>). Από την <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%80%CF%8C%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%BF%CF%82" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="Πελοπόννησος">Πελοπόννησο</a> απέχει 9,5 ναυτ. μίλια (από την <a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="Κυλλήνη">Κυλλήνη</a> του<a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%BF%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CE%97%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="Νομός Ηλείας">Νομού Ηλείας</a>) και 8,5 ναυτ. μίλια από το πλησιέστερο σε αυτή νησί, την <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%AC" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0b0080; text-decoration: none;" title="Κεφαλονιά">Κεφαλονιά</a>.</span><br />
<div><span class="Apple-style-span" style="font-family: sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19px;"><br />
</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19px;"></span><br />
<h2 style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; border-bottom-color: rgb(170, 170, 170); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; color: black; font-size: 19px; font-weight: normal; margin-bottom: 0.6em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0.17em; padding-top: 0.5em; width: auto;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19px;"><span class="mw-headline" id=".CE.93.CE.B5.CF.89.CE.B3.CF.81.CE.B1.CF.86.CE.AF.CE.B1">Γεωγραφία</span></span></h2><div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 0.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0.4em;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19px;"><br />
Το σχήμα της Ζακύνθου είναι ακανόνιστο τριγωνικό με το μεν βορειότερο άκρο του νησιού να καταλήγει στο ακρωτήρι <a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A3%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CF%81%CE%B9&action=edit&redlink=1" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #cc2200; text-decoration: none;" title="Σκινάρι (δεν έχει γραφτεί ακόμα)">Σκινάρι</a>, ενώ στο νοτιοανατολικό σχηματίζεται ο κόλπος του <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%82_%CE%96%CE%B1%CE%BA%CF%8D%CE%BD%CE%B8%CE%BF%CF%85" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="Λαγανάς Ζακύνθου">Λαγανά</a> μεταξύ των δύο ακρωτηρίων, <a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%9C%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B8%CE%AF%CE%B1&action=edit&redlink=1" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #cc2200; text-decoration: none;" title="Μαραθία (δεν έχει γραφτεί ακόμα)">Μαραθία</a> στη Δύση και <a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%AD%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%82" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="Γέρακας">Γέρακα</a> το ανατολικό. Μέσα στον κόλπο του Λαγανά υπάρχουν δύο νησιά, το Μαραθωνήσι και το Πελούζο,ενώ 37 ναυτικά μίλια νότια του Λαγανά βρίσκονται οι νήσοι <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="Στροφάδες">Στροφάδες</a>. Ο κόλπος του Λαγανά έχει ανακυρηχθεί από το 1999 <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%BF_%CE%A0%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%BF_%CE%96%CE%B1%CE%BA%CF%8D%CE%BD%CE%B8%CE%BF%CF%85" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου">Εθνικό Πάρκο</a> καθώς είναι τόπος γέννησης αυγών και κατασκευής φωλιών της υπό εξαφάνιση <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%B5%CE%BB%CF%8E%CE%BD%CE%B1" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="Χελώνα">χελώνας</a> <a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%AD%CF%84%CF%84%CE%B1-%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%AD%CF%84%CF%84%CE%B1&action=edit&redlink=1" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #cc2200; text-decoration: none;" title="Καρέττα-Καρέττα (δεν έχει γραφτεί ακόμα)">Καρέττα-Καρέττα</a>. Οι δυτικές ακτές έχουν μήκος περίπου 34 χλμ ,είναι βραχώδεις και απότομες σχηματίζοντας πολλές σπηλιές και κολπίσκους. Αντίθετα οι ανατολικές ακτές που κοιτάζουν προς την Πελλοπόννησο και έχουν μήκος 37 χλμ είναι αμμώδεις με όμορφες παραλίες</span></div><div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 0.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0.4em;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19px;"><br />
</span></div><div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 0.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0.4em;"></div><h2 style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; border-bottom-color: rgb(170, 170, 170); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; color: black; font-size: 19px; font-weight: normal; margin-bottom: 0.6em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0.17em; padding-top: 0.5em; width: auto;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19px;"><span class="mw-headline" id=".CE.99.CF.83.CF.84.CE.BF.CF.81.CE.AF.CE.B1">Ιστορία</span></span></h2><div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 0.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0.4em;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19px;">Η <strong class="selflink">Ζάκυνθος</strong>, την οποία ο <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8C%CE%BC%CE%B7%CF%81%CE%BF%CF%82" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="Όμηρος">Όμηρος</a> αναφέρει σαν Υλήεσσα δηλαδή δασώδη, πήρε το όνομά της από τον πρώτο εποικιστή της τον Ζάκυνθο γιο του Βασιλιά της Φρυγίας <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%AC%CF%81%CE%B4%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%82" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="Δάρδανος">Δάρδανου</a>. Στην συνέχεια την κατέκτησε ο Αρκείσιος, απόγονος του βασιλιά της <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%AC" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0b0080; text-decoration: none;" title="Κεφαλονιά">Κεφαλονιάς</a> Κέφαλου, πατέρας του Λαέρτη, και παππού του Οδυσσέα. Έτσι περιήλθε η Ζάκυνθος στο Βασίλειο του <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%B4%CF%85%CF%83%CF%83%CE%AD%CE%B1%CF%82" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="Οδυσσέας">Οδυσσέα</a> ο οποίος συμμετείχε με δώδεκα πλοία στον Τρωικό πόλεμο. Μετά την επιστροφή του όμως και τον φόνο των μνηστήρων από τους οποίους είκοσι ήταν από την Ζάκυνθο, οι Ζακυνθινοί επαναστάτησαν και απέσπασαν το νησί τους από το Βασίλειο του Οδυσσέα. Με τα χρόνια ακολουθώντας το πνεύμα της εποχής εγκαθιδρύθηκε στη Ζάκυνθο νέο πολίτευμα, η Δημοκρατία. Στους Περσικούς πολέμους η Ζάκυνθος έμεινε ουδέτερη ενώ στον Πελοποννησιακό πόλεμο εμπλέκεται σαν σύμμαχος των Αθηναίων. Η Ζάκυνθος υποτάχθηκε στους Μακεδόνες του Μεγάλου Αλεξάνδρου κι αργότερα στους Ρωμαίους, που της παραχώρησαν σχετική αυτονομία. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση ο χριστιανισμός διαδόθηκε στο νησί από την Μαρία Μαγδαληνή το 34 μ.Χ. όταν το πλοίο που την μετέφερε στην Ρώμη σταμάτησε για λίγο στην Ζάκυνθο. Στη διάρκεια των βυζαντινών χρόνων λεηλατείται από πειρατές και Βάνδαλους. Στα 1185 η Ζάκυνθος μαζί με την Κεφαλονιά καταλαμβάνονται από τους Νορμανδούς της Σικελίας (από το ναύαρχο <a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%84%CF%8E%CE%BD%CE%B7" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="Μαργαριτώνη">Μαργαριτώνη</a> του Βασιλιά της Σικελίας Γουλιέλμου Β') οι οποίοι αποσπώντας τις από την Βυζαντινή Αυτοκρατορία δημιουργούν την <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CE%AF_%CE%9A%CF%8C%CE%BC%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%82_%CE%9A%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%96%CE%B1%CE%BA%CF%8D%CE%BD%CE%B8%CE%BF%CF%85" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="Παλατινοί Κόμητες Κεφαλληνίας και Ζακύνθου">Παλατινή Κομητεία Κεφαλληνίας και Ζακύνθου</a> κάτω από την ηγεμονία των <a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CE%AF_%CE%9A%CF%8C%CE%BC%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%82" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="Παλατινοί Κόμητες">Παλατινών Κομήτων</a>Ορσίνι 1197 – 1325, Ανδηγαυών (d’ Anjou) 1325 – 1357 και Τόκκων 1357 – 1479. Στην συνέχεια την κατακτούν οι Βενετοί και παραμένει κάτω από την Ενετική κυριαρχία έως το 1798. Γάλλοι δημοκρατικοί και στη συνέχεια Ρώσοι με σύμμαχους τους Τούρκους κατέλαβαν το νησί προσωρινά μέχρι ότου συστάθηκε η <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%BF%CF%82_%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="Επτάνησος Πολιτεία">Επτάνησος Πολιτεία</a> το 1800 στην οποία μετείχε η Ζάκυνθος μαζί με τα άλλα νησιά του Ιονίου απαρτίζοντας το πρώτο αυτόνομο Ελληνικό κρατίδιο υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου. Το 1809 επανήλθαν οι Γάλλοι Αυτοκρατορικοί τούτη τη φορά και το 1815 δημιουργείται το <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97%CE%BD%CF%89%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%BD_%CE%9A%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%82_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%99%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CF%89%CE%BD_%CE%9D%CE%AE%CF%83%CF%89%CE%BD" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #0645ad; text-decoration: none;" title="Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων">Ενωμένο Κράτος των Ιονίων Νήσων</a> που τέθηκε κάτω από την προστασία των Άγγλων έως το 1864.Το όνειρο των Ζακυνθινών να ενωθούν με την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε ύστερα από σκληρούς αγώνες, στις 21 Μαΐου 1864, ύστερα από συνολικά 680 χρόνια ξένης κατοχής.</span></div></div></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-7442996812910725952010-07-18T15:43:00.004+03:002011-04-03T00:04:31.128+03:00Κεφαλονιά<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge_jY6xgMfX-lVPJtdPZu1jd51W_hOnX1El4xfuHIRml7m1UXuhdDaNauwTSt1U0GyQzdQ6-mVZMLLzEjvEAddNsDjiTjE9N_LcyRSfE0I0aOwvR6hReFNcuEvgImtRie2BJINiA8EyNo/s1600/ionian_kefalonia_island_map_small.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5495227249610998402" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge_jY6xgMfX-lVPJtdPZu1jd51W_hOnX1El4xfuHIRml7m1UXuhdDaNauwTSt1U0GyQzdQ6-mVZMLLzEjvEAddNsDjiTjE9N_LcyRSfE0I0aOwvR6hReFNcuEvgImtRie2BJINiA8EyNo/s320/ionian_kefalonia_island_map_small.jpg" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: right; height: 320px; margin: 0 0 10px 10px; width: 319px;" /></a><br />
Η Κεφαλονιά (Κεφαλληνία) είναι το μεγαλύτερο και το πιο ορεινό νησί των Επτανήσων. Βρίσκεται απέναντι από την είσοδο του Πατραϊκού Κόλπου, βόρεια της Ζακύνθου, νότια της Λευκάδας και δυτικά της Ιθάκης.<br />
<br />
Το νησί έχει έκταση περίπου 781 τ.χλμ. και σε αυτό κατοικούν περίπου 34.544 κάτοικοι. Μεγάλο μέρος της έκτασης του καταλαμβάνει η οροσειρά Αίνος με σημαντικότερες κορυφές τις Μέγας Σωρός (1.628μ.), Αγία Δυνατή (1.131μ.), Ευμορφία (1.043μ.) και Κόκκινη Ράχη (1.078μ.) Οι σημαντικότερες πεδιάδες είναι αυτές της Κραναίας, της χερσονήσου Παλικής, του Αρακλείου και της Σάμης.<br />
<br />
Οι ακτές της Κεφαλονιάς σχηματίζουν πολλούς κόλπους και ακρωτήρια. Σπουδαιότεροι κόλποι είναι της Σάμης, του Μύρτου, του Λουρδά, του Αθέρα, του Φισκάρδου, του Γαϊδάρου, του Λιβαδιού, του Αργοστολίου γνωστός και ως Κουτάβου. Κυριότερα ακρωτήρια είναι (αρχίζοντας από το νότο και προχωρώντας με ανατολική κατεύθυνση) η Μούντα, η Κάπρος, το Σαρακήνικο, ο Μύτικας, το Κεντρί, το βορεινό Δαφνούδι, στα βορειοδυτικά ο Αθέρας, στα δυτικά τα Ορθολίθια, η Σκίζα και ο Γερόγομπος και νοτιότερα το Ακρωτήρι και η Αγία Πελαγία, ο Λιάκας, ο Καστανάς κ.ά. Οι ακτές είναι γενικά βραχώδεις και απότομες προς το Ιόνιο, ενώ έχουν ηπιότερους σχηματισμούς προς την ανατολική πλευρά.<br />
<br />
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα σπήλαια του νησιού, όπως τα βαραθρώδη Μελισσάνη, Αγκαλάκι, Αγίων Θεόδωρων, Ζερβάτη, η Σπηλιά Δρογκαράτη, το σπήλαιο Σάκκου κ.ά. Η παραλία Μύρτος στην βορειοδυτική πλευρά του νησιού έχει ψηφιστεί 11 φορές ως η καλύτερη ελληνική θάλασσα σύμφωνα με την ετήσια ψηφοφορία του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. Επανειλημμένα έχει χαρακτηριστεί ως η ωραιότερη παραλία της Μεσογείου και έχει περιληφθεί στον κατάλογο των ωραιότερων παραλιών του πλανήτη. Στη δυτική πλευρά του νησιού και συγκεκριμένα στην Παλική μπορεί κανείς να επισκεφτεί τις παραλίες των Πετανών και της Πλατιάς Άμμου.<br />
<br />
Αρκετές σεισμικές δονήσεις πλήττουν την περιοχή κάθε χρόνο. Το 1953 ένας τρομερός σεισμός σχεδόν κατέστρεψε το νησί, αφήνοντας "όρθιο" μόνο το βορειότερο μέρος της νήσου, την χερσόνησο της Ερίσσου όπου και ο παραδοσιακός οικισμός του Φισκάρδου.<br />
<br />
Ένα μεγάλο μέρος από τα επώνυμα των κατοίκων της Κεφαλλονιάς έχει την κατάληξη "-ατος". Ένα μεγάλο μέρος των οικισμών της Κεφαλονιάς έχει την κατάληξη "-άτα", όπως τα Λουρδάτα, Φαβάτα, Δελαπορτάτα, Παπαρηγάτα κ.λ.π. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται κυρίως απο τον 13ο αιώνα και μετά.<br />
<br />
Ένας μεγάλος αριθμός τουριστών επισκέπτεται το νησί κάθε χρόνο. Οι επισκέπτες αυξήθηκαν από τη στιγμή που το βιβλίο "Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι" έγινε ταινία (2001), η οποία γυρίστηκε στο νησί.<br />
<br />
<br />
Στο νησί υπάρχουν δύο μεγάλα μοναστήρια. Το ένα είναι το μοναστήρι του Αγ. Ανδρέας Μηλιαπιδιάς , το οποίο βρίσκεται στο σημερινό δήμο Λειβαθούς και το άλλο βρίσκεται στο κέντρο του νησιού, στην κοινότητα Ομαλών και είναι αφιερωμένο στον προστάτη της νήσου Αγ. Γεράσιμο. Αμφότερα είναι γυναικεία. Στο τελευταίο εκτυλίχθηκε και το γνωστό κωμικό περιστατικό της Μ. Πέμπτης, όπου ο "Κεφαλονίτικος" μεθυσμένος παπάς, διαβάζοντας με σοφία, έβγαλε τα Ευαγγέλια 13.<br />
<br />
Ιδιαίτερο θρησκευτικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η εμφάνιση φιδιών κατά το δεκαπενταύγουστο στα χωρία Αργίνια και Μαρκόπουλο του δήμου Ελειού - Πρόννων. Τα φιδάκια σύμφωνα με την παράδοση εμφανίζονται μόνο αυτές τις ημέρες με τη χάρη της Παναγίας. Τα δύο χωρία μαζεύουν τα άκακα αυτά φίδια και τα προσφέρουν για αφή στους πιστούς, στις εκκλησίες τους που είναι αφιερωμένες στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Τα τελευταία χρόνια όμως που το επίπεδο των πιστών ανέβηκε, άρχισε να αποκαλύπτεται η απάτη, ενώ πολλοί διαμαρτύρονται για το φολκλορικό χαρακτήρα που παίρνει η γιορτή.<br />
<br />
Από το νησί και συγκεκριμένα από το χωριό της Κοντογεννάδας (Κοντογεννάδα) στην Παλική, κατάγεται και ο γνωστός, από τις ανασκαφές στη Σαντορίνη, αρχαιολόγος Σπυρίδων Μαρινάτος. Έτερος παλαιότερος αρχαιολόγος καταγόμενος από την Κεφαλονία ήταν και ο Παναγής Καββαδίας, ανασκαφέας της Αρχ. Επιδαύρου.</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-47119648684827322962010-07-17T22:59:00.003+03:002011-04-03T00:04:42.057+03:00Λευκάδα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJKLDgu1Nk7uLBEqoGB86e6RTZuS8LkXBdy-y7RI2OZ8TsuzmeQcu22wBTkzOd0bWWzSSMnmOwU1JE_P938CQMZg5_LHh8cnLFVRA5ES4hqkZeY2AseBN9mKO-6bLHu9PcNZM5ApBHZu0/s1600/Porto_Katsiki_Port_1.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5494968051616364594" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJKLDgu1Nk7uLBEqoGB86e6RTZuS8LkXBdy-y7RI2OZ8TsuzmeQcu22wBTkzOd0bWWzSSMnmOwU1JE_P938CQMZg5_LHh8cnLFVRA5ES4hqkZeY2AseBN9mKO-6bLHu9PcNZM5ApBHZu0/s320/Porto_Katsiki_Port_1.jpg" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: right; height: 220px; margin: 0 0 10px 10px; width: 320px;" /></a><br />
Η Λευκάδα είναι το τέταρτο σε έκταση ελληνικό νησί του Ιονίου πελάγους και των Επτανήσων. Βρίσκεται νότια της Κέρκυρας και πλησίον των ακτών της Αιτωλοακαρνανίας όπου στην αρχαιότητα πίστευαν ότι ήταν χερσόνησος αυτής. Σήμερα χωρίζεται από τον μικρό αλλά ιστορικό πορθμό του Δρεπάνου. Έχει σχήμα ελλειψοειδές. Κυριότερες πηγές πλούτου ο τουρισμός, η ελαιουργία, αμπελουργία και η αλιεία. Από τις ανασκαφές που έκανε ο Ντέρπφελντ υποστηρίζει ότι το νησί αυτό είναι η πραγματική (Ομηρική) Ιθάκη του Οδυσσέα.<br />
Σήμερα αποτελεί ομώνυμο νομό με πρωτεύουσα την πόλη της Λευκάδας. Κοντά στο νησί βρίσκονται οι μικρές νησίδες Μεγανήσι, Σπάρτη, Σκορπιός, Αρκούδι, Άτοκος, Καστός, Κάλαμος, Μαδουρή, Σκορπίδι κ.ά. Παλαιότερα ονομαζόταν Άγια Μαύρα (Σάντα Μάουρα) από τον ναό της Αγίας Μαύρας που είχαν οικοδομήσει οι Φράγκοι κατά τον 13ο αιώνα στο ομώνυμο επιθαλάσσιο φρούριο.<br />
Η Λευκάδα διαθέτει πολλές γραφικές παραλίες απαράμιλλης ομορφιάς που χαρακτηρίζονται από τα γαλαζοπράσινα νερά τους τα οποία τις κατατάσσουν στις ομορφότερες της χώρας αλλά και ολόκληρης της Μεσογείου. Η διάσημη παραλία της Πόρτο Κατσίκι έχει κατά καιρούς ψηφιστεί απο διεθνή τουριστικά περιοδικά ως η ομορφότερη παραλία της Μεσογείου.</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-78676185186098600982010-07-17T18:03:00.004+03:002011-04-03T00:04:53.200+03:00ΘΑΣΟΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikO9FVCDxi9lk3-LiNjZfdNib8fbx93Gmn-0QUQDCkYyZMBQiUnwSmp1BtRYBnwrWZYL3TVWLZz40SMBLav6Bhjcp8xWTrP82BU4aJ3fFkExPiUPXAXazJw2FC4OAuc7P0DD-ofyv1lo8/s1600/ThasosSkalaPotamias.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5494892981060456418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikO9FVCDxi9lk3-LiNjZfdNib8fbx93Gmn-0QUQDCkYyZMBQiUnwSmp1BtRYBnwrWZYL3TVWLZz40SMBLav6Bhjcp8xWTrP82BU4aJ3fFkExPiUPXAXazJw2FC4OAuc7P0DD-ofyv1lo8/s320/ThasosSkalaPotamias.jpg" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: right; height: 320px; margin: 0 0 10px 10px; width: 240px;" /></a>Η νήσος Θάσος βρίσκεται στη Βόρεια Ελλάδα, αντίκρυ από τις ακτές της Ανατολικής Μακεδονίας. Το μήκος των ακτών της φτάνει τα 115 χλμ. και η επιφάνεια του εδάφους της απλώνεται σε 378,84 τετρ. χλμ. Μια απόσταση 18 ναυτικών μιλίων τη χωρίζει από την Καβάλα και μόλις 6 μίλια από την Κεραμωτή και το Αεροδρόμιο της Καβάλας. Διοικητικά, η Θάσος υπάγεται στο Νομό Καβάλας και είναι μια από τις επαρχίες του. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Θάσος. Το νησί είναι κατάφυτο και η ξυλεία αποτελεί ένα από τα κύρια εισοδήματα των Θασίων, όπως και η εξόρυξη μαρμάρου, ο τουρισμός, το λάδι, οι ελιές, το μέλι κ.ά. Ελιές, πεύκα, πλατάνια, έλατα, φλαμουριές, κέδρα, κρανιές και άλλα ήμερα και άγρια δένδρα καλύπτουν τους μικρούς κάμπους μέχρι τις κορφές των βουνών. Έχει 13,765 κατοίκους.<br />
<div><br />
</div><div><br />
</div>Γεωγραφία<br />
Η Θάσος είναι ορεινός τόπος και η ψηλότερη κορυφή της είναι το Ψαριό ή Υψάριον (1.203 μ.). Εύκολη είναι όμως η πρόσβαση χάρη στους δασικούς δρόμους. Χαρακτηρίζεται από πλούσιους κάμπους με ελαιόδενδρα. Από την αρχαιότητα ήταν γνωστή για το πλούσιο υπέδαφός της σε σίδηρο, χρυσό, και στο κατάλευκο μάρμαρό της.<br />
To νησί σε όλη του την έκταση έχει ακτές, όπως τη Χρυσή Αμμουδιά στη Σκάλα Παναγιάς, τη Χρυσή Ακτή στη Σκάλα Ποταμιάς, τα Κοίνυρα, ο Παράδεισος, τη Θημωνιά, την Αλυκή, την Ψιλή Άμμο, το Αστρίς, την Ακτή του Ποτού, το Πευκάρι, την Ακτή Λιμεναριων μέχρι την Τρυπητή, τον Ατσαπά στην Σκάλα Μαριών, την Ακτή Καλλιράχης, την Ακτή Σωτήρας, την Ακτή Αλσυλλίου (Δασύλιο) στην Σκάλα Πρίνου, τη Σκάλα Ραχωνίου, τον Παχύ, το Παπαλιμάνι, τη Γλυφάδα και στην πόλη της Θάσου την Ακτή Αγίου Βασιλείου, την παραλία (συνοικισμού) στην ανατολική πλευρά της πόλης, το Νυστέρι και το Γλυκάδι (2-3 χλμ. από Λιμένα). Αξιοσημείωτες είναι επίσης οι πηγές που υπάρχουν στην Παναγία της θάσου.<br />
<br />
<div><br />
</div>Ιστορία<br />
[Επεξεργασία] Νεώτερη παλαιολιθική εποχή<br />
<br />
Υφαλοκρηπίδα του βόρειου Αιγαίου, περ. 16η-14η χιλιετία π.Χ.Στην νεότερη παλαιολιθική εποχή (20ή χιλιετία π.Χ.) η στάθμη της θάλασσας ήταν χαμηλότερη από την σημερινή, εξαιτίας των παγετώνων. Η σημερινή Θάσος ήταν ενωμένη με την ξηρά σχηματίζοντας χερσόνησο. Η δυτική ακτή της χερσονήσου ξεκινούσε από ένα φυσικό λιμανάκι περίπου δέκα χιλιόμετρα νότια της σημερινής Καβάλας, συνέχιζε νότια και ενωνόταν με το σημερινό νησί στο σημείο Σκάλα Μαρί. Η ανατολική ακτή ξεκινούσε από το νότιο ακρωτήρι, την σημερινή Ποταμιά και συνέχιζε με κατεύθυνση βόρια βορειοανατολικά.<br />
<br />
Αρχαιότατα δείγματα ανθρώπινης και ζωικής παρουσίας βρίσκουμε σε μια πεδιάδα στα νοτιοανατολικά της Θάσου, σε μια απόσταση περ. 15 χιλ. από την Σκάλα Μαρί. Όπως ανακαλύφτηκε το 1956, την προϊστορική εποχή υπήρχε νταμάρι στην σημερινή περιοχή της Μαυρόλακκας, ενώ απολιθωμένα οστά που βρέθηκαν, χρονολογούνται την εποχή του δεύτερου ήμισυ της παλαιολιθικής εποχής, την λεγόμενη Νεώτερη Παλαιολιθική Εποχή.<br />
<br />
Η παρουσία παλαιολιθικών ανθρώπων στις εύφορες ακτές της αρχαίας Θράκης είχαν γίνει γνωστές και από άλλα αρχαιολογικά ευρήματα, π.χ. στην Κομοτηνή. Οι παλαιολιθικοί αυτοί άνθρωποι ασχολούνταν με το κυνήγι, την αλιεία και την συγκομιδή καρπών. Στην περιοχή Τζίνες πιθανών να χρησιμοποιούσαν για κατοικία τους χώρους των φυσικών σπηλαίων. Σήμερα στην ίδια περιοχή γίνεται βιομηχανική εξόρυξη και γιαυτό πολλά από τα ευρήματα ίσως να έχουν χαθεί.<br />
<br />
Σημαντικά είναι τα ευρήματα εργαλείων από κέρατο βοδιού, δείγμα της παρουσίας του προϊστορικού βοδιού Bos taurus primigenius, που αποδεικνύει ότι το νησί ήταν ενωμένο με την ξηρά. Επίσης βρέθηκαν επεξεργασμένα κέρατα της αντιλόπης Saiga tatarica που χρονολογούνται πριν από την 10η χιλιετία π.Χ., αφού το είδος αυτό της αντιλόπης έφυγε πριν από 13000 χρόνια και εγκαταστάθηκε στις Ευρασιατικές στέπες όταν έλιωσαν οι παγετώνες.<br />
<br />
<br />
Προϊστορικές εγκαταστάσεις στο νησί.Κώδικας χρωμάτων: Παλαιολιθική εποχή (ερυθρό), Νεολιθική εποχή (κυανό), Εποχή του χαλκού (πορτοκαλί), Εποχή του μπρούτζου (πράσινο), Πρώιμη εποχή του σιδήρου (κίτρινο)[Επεξεργασία] Νεολιθική εποχή<br />
Την νεολιθική εποχή παρατηρούμε την ίδρυση οικισμών, αφού οι άνθρωποι λόγω της καλλιέργειας των αγρών και της κτηνοτροφίας εγκαταστάθηκαν. Οι οικισμοί αυτοί αποτελούνται από πέτρινα ή ξύλινα σπίτια, στα οποία χρησιμοποιήθηκε πηλός και ψημένα τούβλα. Παρουσιάζονται επίσης πήλινα αγγεία καθημερινής χρήσης και για την αποθήκευση τροφίμων.<br />
<br />
Ο αρχαιότερος οικισμός της Θάσου ανακαλύφτηκε το 1986 και ανασκάφτηκε το 1993-94. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό μέρος του νησιού, δυτικά του χωριού Λιμενάρια. Ο προϊστορικός οικισμός βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τέλος της λοφοσειράς κοντά στην ακρογιαλιά. Χρονολογείται από την 6η χιλιετία π.Χ. και παρουσιάζει νεολιθικά χαρακτηριστικά. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως θεμέλια πασσάλων, υπολείμματα τοίχων, λιθοστρωμάτων, οικιακές εστίες, καθώς και λακκούβες με κιούπια για την αποθήκευση τροφίμων. Τα ευρήματα συνοδεύονται με πολλά και διάφορα εργαλεία, ενώ υπάρχει και ένα προϊστορικό νεκροταφείο. Πιο ψηλά στο ίδιο σχεδόν μέρος επάνω στον λόφο βρίσκεται οικισμός της εποχής του χαλκού που ανασκάφτηκε το 1995-96.<br />
<br />
Οι κάτοικοι των προϊστορικών αυτών οικισμών έκαναν εξόρυξη πηλού από την νεοπαλαιολιθική ως την νεολιθική εποχή, και συγκεκριμένα στο σημείο Τ1 (κοντά στις Τζίνες), με την βοήθεια εργαλείων από κέρατο. Σε ένα σημείο πιο ψηλά βρίσκεται άλλο, υπόγειο νταμάρι, στο οποίο χρησιμοποιήθηκαν εργαλεία από πυρόλιθο και είναι νεότερο του προηγούμενου. Άλλα υπόγεια νταμάρια βρίσκονται στα σημεία Τ3 και Τ6. Το νεώτερο των νταμαριών αυτών χρονολογείται την αρχαιονεολιθική εποχή, περ. 6400 π.Χ., ως την μεσονεολιθική εποχή, περ. 5η χιλιετία π.Χ.<br />
<br />
[Επεξεργασία] Προϊστορική εποχή (4000 - 800 π.Χ.) [1]<br />
<br />
Ακρόπολη Κάστρι με τάφουςΗ πρωτοϊστορική περίοδος του νησιού αποκαλύφτηκε με ανασκαφές στην περιοχή της Ακρόπολης του Κάστριου. Οι ανασκαφές έγιναν από την αρχαιολογική υπηρεσία της Καβάλας υπό την διεύθυνση της Δ. Χάιδου Κουκουλή-Χρυσανθάκη τα έτη 1969-1978 και με την βοήθεια διεθνούς ομάδας επιστημόνων. Στο φως ήλθε ο σημαντικότερος όλων των οικισμών της ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης της εποχής εκείνης. Σχεδόν πέντε χιλιόμετρα από τον σημερινό Πότο σε ένα ορεινό ύψωμα βρίσκονται σήμερα οι αρχαιολογικοί τόποι Ακρόπολις Κάστρι και οι νεκροπόλεις Κεντριά, Τσιγκανάδικα και Βρυσούδες, καθώς επίσης βορειότερα το Λαρνάκι με του προϊστορικούς τάφους του και το προϊστορικό νεκροταφείο του Μανταλουδίου.</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-20216954094525188762010-07-10T22:43:00.004+03:002011-04-03T00:05:04.119+03:00Τήλος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQCfqZ1n5g-VG11PG0fbtPBiNUVJOtPCm77VeOLHK8aBUK9B_KzQXwJ95j0r5tx25u2Hfk12Lc_rruKF2o30_nJMPXh5YcGoAZqeZQMNbkeWI0H90J5bmtC1Zapn1E2Jtq6CArOSTDGJY/s1600/thlos600_78701_32P29W.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5492367371719407298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQCfqZ1n5g-VG11PG0fbtPBiNUVJOtPCm77VeOLHK8aBUK9B_KzQXwJ95j0r5tx25u2Hfk12Lc_rruKF2o30_nJMPXh5YcGoAZqeZQMNbkeWI0H90J5bmtC1Zapn1E2Jtq6CArOSTDGJY/s400/thlos600_78701_32P29W.jpg" style="cursor: hand; display: block; height: 200px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a> Η Τήλος βρίσκεται ανάμεσα στη Νίσυρο και τη Χάλκη. Έχει έκταση 64 τ.χ., μήκος ακτών 63 χλμ. και απέχει από τον Πειραιά 220 ν.μ. το έδαφος του νησιού είναι πετρώδες με μόνη εξαίρεση μια μικρή εύφορη κοιλάδα στο μέσο περίπου του νησιού, η οποίακταλήγει στην ειδυλλιακή αμμουδιά της Ερίστου μήκους 1 χλμ. Η Τήλος είναι ένα νησί που έχει σήμερα 300 κατοίκους. Το νησί αποτελείται από δύο βασικούς οικισμούς - τα Λιβάδια, που είναι και το λιμάνι του νησιού, και το Μεγάλο Χωριό. Πρωτεύουσα της Τήλου είναι το Μεγάλο Χωριό που βρίσκεται στην ενδοχώρα, στα βόρεια του νησιού. Είναι χτισμένο αμφιθεατρικά στην πλαγιά του λόγου, στην κορυφή του οποίου σώζονται τα ερείπια του κάστρου των Ιωαννιτών Ιπποτών. Μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα το χωριό βρισκόταν μέσα στο Κάστρο. Τα σπίτια του οικισμού είναι πετρόχτιστα και διατηρούν στοιχεία από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Στο Μεγάλο Χωριό θαυμαστός είναι ο ναός του Ταξιάρχη, με το περίτεχνο ξυλόγλυπτο τέμπλο, τον άμβωνα και τον θρόνο, που πανηγυρίζει τόσο στη γιορτή του (8 Νοεμβ.) όσο και στις 28 Ιουλίου, που γίνεται στην αυλή του ο χορός της "κούπας". Στο Κάστρο, απ'όπου αντικρίζει κανείς το γραφικό λιμανάκι του Αγ. Αντωνίου, σώζεται η παλιά εκκλησία του Ταξιάρχη με μερικές ακόμα τοιχογραφίες του 16ου αιώνα. Παλαιότερα η Τήλος είχε πολύ περισσότερους κατοίκους και υπήρχαν αρκετά οικιστικά σύνολα, από τα οποία μόνο το Μεγάλο Χωριό, που είναι και πρωτεύουσα του νησιού, και τα Λιβάδια, το σημερινό λιμάνι, κατοικούνται σήμερα. Σε απόσταση 2,5 χλμ. δυτικά του Μεγάλου Χωριού, μπορείτε να επισκεφθείτε το μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου ενώ 6,5 χλμ. ΒΔ βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα - διαθέτει ξενώνα - που θεωρείται και το σπουδαιότερο προσκύνημα του νησιού. Υπολογίζεται ότι στη σημερινή του μορφή χτίστηκε στο δεύτερο μισό του 15ου αιώνα και η ακμή του εντοπίζεται τον 18ο αιώνα. Έχει παλιές τοιχογραφίες και ωραία βοτσαλωτή αυλή.<br />
<br />
Άλλος οικισμός του νησιού, εγκαταλελειμμένος πλέον σήμερα αλλά αξίζει να τον επισκεφθείτε, είναι το Μικρό Χωριό. Δημιουργήθηκε πιθανότατα στα χρόνια των Ιπποτών αλλά άρχισαν οι κάτοικοι του να το εγκαταλείπουν το 1930.<br />
<br />
Η Τήλος υπολογίζεται ότι κατοικήθηκε πρώτη φορά κατά τη νεολιθική εποχή. Βρέθηκε υπό την κατοχή γνωστών φυλών, όπως Πελασγών και των Μυκηναίων. Σχετικά με την ονομασία της, πιστεύεται ότι διατηρεί το ίδιο όνομα με αυτό που είχε και κατά την περίοδο της αρχαιότητας. Η μυθολογία θέλει την Τήλο να παίρνει το όνομά της απο τον Τήλο, μικρότερο γιο της Τελχινίδας Αλίας και του Ηλίου. Στο νησί αυτό είχε συλλέξει ο Τήλος θεραπευτικά βότανα για την άρρωστη σύζυγό του και ήρθε ύστερα και έχτισε ναό όπου ο ίδιος έγινε ιερέας. Πέρα όμως από τη γοητεία του μύθου, η αλήθεια είναι ότι η καταγωγή του ονόματος της Τήλου, όπως των περισσότερων ελληνικών νησιών, χάνεται μέσα στο ημίφως της άγνωστης προελληνικής γλώσσας. Στην Τήλο γεννήθηκε και έζησε η τρυφερή ποιήτρια Ήριννα, που πέθανε πολύ νέα και οι συγγραφείς της εποχής τη θεωρούσαν ισάξια της Σαπφούς. Στους Ελληνιστικούς χρόνους η Τήλος δέχεται την επιρροή του ισχυρού κράτους της Ρόδου και τελικά ενσωματώνεται σ'αυτό. Το 1310 κατέλαβαν το νησί οι Ιωαννίτες ιππότες της Ρόδου. Το 1522 την κατέλαβαν οι Τούρκοι οι οποίοι παρέμειναν στο νησί μέχρι το 1912 που ήρθαν οι Ιταλοί. Η ενσωμάτωση της Τήλου με την υπόλοιπη Ελλάδα έγινε το 1948.<br />
<br />
Ιδιαίτερα σημαντικά είναι τα παλαιοντολογικά ευρήματα παγκόσμιας σημασίας: Τον Νοέμβριο του 1971 παλαιοντολογική ανασκαφή στο σπήλαιο Χαρκαδιό έφερε στο φως πλήθος από οστά νάνων ελεφάντων που έζησαν πριν από 50.000 έως πριν από 4-3000 χρόνια, ελαφιών, που έζησαν πριν από 140,000 χρόνια και νεολιθικών κεραμικών και λίθινων εργαλείων. Οστά των νάνων ελεφάντων μπορεί να δει ο επισκέπτης στο μουσείο του Μεγάλου Χωριού μαζί με άλλα ευρήματα. Άλλα αξιοθέατα:<br />
<br />
1.Ναός Ταξιάρχη - Μεγ. Χωριό<br />
2.Μονή Αγ. Παντελεήμονα<br />
3.Παλαιοχριστιανική Βασιλική εκκλησία στα Λιβάδια<br />
4.Αγ. Νικόλαος - Λιβάδια<br />
5.Παλιός Οικισμός Γερά<br />
6.Μικρό Χωριό με εκκλησίες του Σωτήρα και την Τίμια Ζώνη με τοιχογραφίες του 18ου και 15ου αιώνα.<br />
7.Σ'ολόκληρη την Τήλο σώζονται 20 τοιχογραφημένα εκκλησάκια που δείχνουν να αγιογραφήθηκαν από τον 13ο μέχρι τον 16ο αιώνα.</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-71212951478271257302010-07-06T22:52:00.002+03:002011-04-03T00:05:15.889+03:00Μυθολογία της Ρόδου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQmB3li8Fh7qC5VD8-1jUcVrKVAxJn68Jx25-8b-EUjElWQZGTF3b6asQYgGNR13O24TcNnGe3BCC2UX__aWbIpKgCMqW_3z2NkRxI6oWuAulLquWZbqc794WzM6JE5crpiMyBuesTI3M/s1600/rhodes7_hq%5B1%5D.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5490884046968431730" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQmB3li8Fh7qC5VD8-1jUcVrKVAxJn68Jx25-8b-EUjElWQZGTF3b6asQYgGNR13O24TcNnGe3BCC2UX__aWbIpKgCMqW_3z2NkRxI6oWuAulLquWZbqc794WzM6JE5crpiMyBuesTI3M/s320/rhodes7_hq%5B1%5D.jpg" style="cursor: hand; float: right; height: 320px; margin: 0px 0px 10px 10px; width: 221px;" /></a> ΡΟΔΟΣ Η ΝΥΜΦΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ<br />
<br />
Όταν οι θεοί μοίρασαν τη γη μεταξύ τους η Ρόδος δεν φαινόταν στην επιφάνεια της θάλασσας, ήταν βυθισμένη. Ο ήλιος έλειπε στο καθιερωμένο ταξίδι του και οι άλλοι θεοί ξέχασαν να του βγάλουν κλήρο. Ο Δίας άμα το άκουσε ήταν έτοιμος να κάνει νέα διανομή, ο Ήλιος όμως δεν τον άφησε, γιατί έβλεπε να ξεφυτρώνει από τη θάλασσα μια νέα χώρα και ζήτησε να του δώσουν αυτή. Ο Δίας λοιπόν κάλεσε την Λάχεση να δώσει όρκο ότι η νέα χώρα θα είναι ο κλήρος του Ήλιου. Βγήκε τότε το όμορφο νησί από τον αφρό της θάλασσας και το έδωσαν στον θεό Ήλιο.<br />
<br />
Εκεί ο Ήλιος με τη Νύμφη Ρόδο γέννησε εφτά γιούς τους Ηλιάδες: τον Όχιμο, τον Κέρκαφο, τον Μάκαρ, τον Ακτίονα, τον Τενάγη, τον Τριόπα, τον Κάνδαλο και μια κόρη την Ηλεκτρυώνη. Ο Κέρκαφος γέννησε τρεις γιούς, τον Κάμιρο, τον Ιάλυσο και τον Λίνδο, που μοίρασαν το νησί σε τρία μέρη και ο καθένας είχε τη δική του πόλη που της έδωσε το όνομα του.<br />
Ο μύθος αυτός, βγαλμένος από τη φαντασία του λαού, προσπαθεί να δώσει ερμηνεία στα διάφορα γεγονότα. Η ανάδυση της Ρόδου από τη θάλασσα έχει σχέση με τις ανιζήσεις και καθιζήσεις, για τις οποίες μιλά η Γεωλογία για τη διαμόρφωση της επιφάνειας της γης. Η αγάπη του Ήλιου για τη Ρόδο εξηγείται με την ηλιοφάνεια που έχει σχεδόν όλες τις μέρες του χρόνου. Γι’ αυτό την ονόμασαν Νύμφη του Ήλιου και τη θεωρούν κόρη της Αφροδίτης που αναδύθηκε από τον αφρό της θάλασσας.<br />
<br />
ΟΙ ΤΕΛΧΙΝΕΣ - ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ<br />
<br />
Πρώτοι κάτοικοι της Ρόδου θεωρούνται οι Τελχίνες, μια περίεργη φυλή ανθρώπων που τους παρομοιάζουν με δαίμονες. Το όνομα τους προέρχεται από το «θέλγω» δηλαδή γόητες, μάγοι. Παράγουν νέφη, βροχή, χαλάζι, αλλάζουν μορφή και είναι φοβεροί στις τέχνες. Αυτοί πρώτοι κατασκεύασαν αγάλματα θεών, στην Λίνδο τον «Απόλλωνα Τελχίνιον», στην Ιαλυσό την Ήρα και τις Νύμφες και στην Κάμιρο την «Ήρα Τελχινία». Όταν ανδρώθηκε ο Ποσειδώνας αγάπησε την αδελφή τους Αλία, την παντρεύτηκε και γέννησε έξι γιούς και μια κόρη, τη Ρόδο από την οποία θεωρούσαν ότι πήρε το όνομα το νησί.<br />
Ήταν καλοί ναυτικοί αλλά κυρίως επιδέξιοι τεχνίτες στην μεταλλουργία. Ο Στράβωνας αναφέρει ότι ήρθαν από την Κρήτη και την Κύπρο, πράγμα που θυμίζει τις πρώιμες αποικίσεις στη Ρόδο. Η παράδοση τους παράστησε άγριους, μελαμψούς επειδή κατεργάζονταν τα μέταλλα, ενώ άλλοι τους έλεγαν «βάσκανους» και «γόητες» και ότι είχαν θεία καταγωγή. Θεωρούνταν ότι είχαν την εύνοια του Δία, όπου έστελνε σαν χρυσή βροχή τα πλούτη στη Ρόδο και την προστασία της Αθηνάς που τους έκανε πρώτους στις τέχνες και στόλισαν την Ρόδο με άφθονα και ωραία έργα τέχνης.</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-9845652616016743172010-07-05T23:58:00.000+03:002011-04-02T23:59:21.280+03:00All my posts<script style="text/javascript" src="http://www.abu-farhan.com/script/daftarisiblogger/blogtoc-min.js"></script><br />
<script src="http://hellenicislands.blogspot.com/feeds/posts/default?max-results=9999&alt=json-in-script&callback=loadtoc"></script>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-56187346252358532362010-07-04T23:52:00.003+03:002011-04-03T00:05:29.358+03:00Μήλος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRbozmbyESmuEyhQCYGK1rqKZk2S6ErD6qKwIBKxlCE74bKc8QUTqF9xKrq9vXE1bfT8Qr2wo3gPYp9E7Hhyphenhyphen_OE8bziXfubVAetVt8q9knSBhNgqaLL9n254yUwlGdAQU5wfNZxlpdkO4/s1600/20.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5490157745980813810" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRbozmbyESmuEyhQCYGK1rqKZk2S6ErD6qKwIBKxlCE74bKc8QUTqF9xKrq9vXE1bfT8Qr2wo3gPYp9E7Hhyphenhyphen_OE8bziXfubVAetVt8q9knSBhNgqaLL9n254yUwlGdAQU5wfNZxlpdkO4/s400/20.jpg" style="cursor: hand; display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 300px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0-25CQNiqtQqSxSL4nYjMPrmbtpojvnYiRJ4cDT3yiXTlu7KUjpTj1wNGSDrKWCv9BVyUE523ASpioO_DN6F2LTZ0ZrkyzyKmI45wMBv5Q2LHxct_VSmmw3BX1lFlfX80ifiqdDRU7Q4/s1600/07.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5490157742323369554" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0-25CQNiqtQqSxSL4nYjMPrmbtpojvnYiRJ4cDT3yiXTlu7KUjpTj1wNGSDrKWCv9BVyUE523ASpioO_DN6F2LTZ0ZrkyzyKmI45wMBv5Q2LHxct_VSmmw3BX1lFlfX80ifiqdDRU7Q4/s400/07.jpg" style="cursor: hand; display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 300px;" /></a><br />
<br />
ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ<br />
<br />
Το νησί της Μήλου αναφέρεται σε έργα αρχαίων συγγραφέων με διάφορα ονόματα όπως: Βιβλίς, Γοργρίς, Μιμαλλίς, Άκιτος, Ζεφυρία. Υπάρχει η άποψη, ότι το όνομα του νησιού ονοματολογικά, προέρχεται από την προελληνική λέξη "βήλος", και εξελίχθηκε στη λέξη "μήλος" που σήμαινε πρόβατο. Ο πρώτος οικιστής του νησιού, όπως λέει ο μύθος, ονομαζόταν Μήλος.<br />
<br />
Σύμφωνα με το μύθο, ένας νέος με το όνομα αυτό, βρέθηκε από την Δήλο στην Κύπρο όπου γνωρίστηκε με την οικογένεια του Βασιλιά Κινύρα, έγινε φίλος του γιου του Άδωνη, και παντρεύτηκε την κόρη του Πελία.<br />
<br />
Η φιλία των δύο αντρών ήταν τόσο μεγάλη, που όταν πέθανε ο Άδωνης, ο Μήλος κρεμάστηκε από ένα δέντρο που ονομάστηκε μηλιά και η γυναίκα του αυτοκτόνησε. Η Αφροδίτη, θεά του έρωτα, συγκινημένη από το γεγονός, μεταμόρφωσε τον Μήλο σε μήλο και τη γυναίκα του σε περιστέρι. Ο γιος του ζευγαριού που ονομαζόταν και εκείνος Μήλος, πήγε στο Αιγαίο και κατοίκησε τη Μήλο.<br />
<br />
Πρώτοι κάτοικοι του νησιού θεωρούνται οι Φοίνικες ή οι Κάρες.<br />
<br />
<br />
ΙΣΤΟΡΙΑ<br />
<br />
Οι πρώτες ανασκαφές έγιναν στο νησί από άγγλους αρχαιολόγους το 1896 και ανακάλυψαν ερείπια προϊστορικής εποχής, που καλύπτουν περισσότερα από 1500 χρόνια. Η επίδραση του μινωικού πολιτισμού είναι εμφανής. Γύρω στο 1400 π.χ. εμφανίζεται ο μυκηναϊκός πολιτισμός. Το 1100 π.χ. με την κάθοδο των Δωριέων, κατοικείται το Κλήμα, τείχη της πόλης σώζονται μέχρι και σήμερα. Τέχνες όπως η γλυπτική και η κεραμική γνωρίζουν μεγάλη άνθηση.<br />
<br />
Στους περσικούς πολέμους, οι Μήλειοι τάχθηκαν στο πλευρό των Αθηναίων, ενώ στον Πελοποννησιακό πόλεμο επιχείρησαν να μείνουν ουδέτεροι. Με την κυριαρχία των Μακεδόνων, το νησί γνωρίζει άνθηση, όπου ακμάζουν η οικονομία, το εμπόριο και κυρίως οι τέχνες. Το πασίγνωστο άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου είναι αυτής της εποχής.<br />
Κοντά στο χωριό Τρυπητή, σε μια απότομη πλαγιά 150 μέτρα από το ύψος της θάλασσας, βρίσκονται οι κατακόμβες. Οι κατακόμβες ήταν τάφοι για τους νεκρούς. Το συνολικό μήκος τους φτάνει τα 184 μέτρα, αλλά μόνο ένα τμήμα μιας στοάς είναι σήμερα ανοιχτό για τους επισκέπτες.<br />
<br />
Με το χωρισμό της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας σε δυτική και ανατολική, το νησί περνά στο βυζαντινό κράτος, ενώ μετά την άλωση της πόλης από τους Φράγκους, το 1204, περνά στους Ενετούς. Οι Μήλειοι δεν δέχτηκαν πότε τη μοίρα του κατακτημένου και επαναστάτησαν κατά των κατακτητών τους. Η εμφάνιση του τρομερού πειρατή Βαρβαρόσα, επιβάλει την υποταγή του νησιού στους τούρκους και πληρωμή φόρων υποτέλειας σε αυτούς.<br />
<br />
Η Μήλος ήταν από τα πρώτα νησιά των Κυκλάδων που ανταποκρίθηκαν στην επανάσταση του 1821 εναντίον των τούρκων. Το 1830 συμπεριλαμβάνεται στο ελληνικό κράτος όπως και όλα τα κυκλαδίτικα νησιά.</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-73568140491930004932010-07-03T15:27:00.003+03:002011-04-03T00:05:41.158+03:00ΧΙΟΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Η Χίος τα Νεότερα Χρόνια<br />
<br />
Η τουρκική κατοχή στο νησί διήρκησε 350 χρόνια (1566-1912). Οι Τούρκοι παραχώρησαν στους Χίου πολλά προνόμια, θρησκευτικά και πολιτικά. Έτσι, σ` αντίθεη με την υπόλοιπη Ελλάδα το νησί ευημερεί και οι περιηγητές μιλούν για την υψηλή ποιότητα της ζωής. Η οικονομία ακμάζει καθώς και οι τέχνες και τα γράμματα. Το 1792 ιδρύεται η φημισμένη Σχολή της Χίου με Βιβλιοθήκη και τυπογραφείο. Η ακμή σταματά το 1822, όταν η Χίος επαναστάτησε και οι Τούρκοι κατέσφαξαν τον πληθυσμό κι ερήμωσαν τον τόπο. Από τους κατοίκους που επέζησαν οι περισσότεροι έφυγαν και ίδρυσαν πολλές παροικίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Παρά το εντυπωσιακό τόλμημα του Κανάρη με την ανατίναξη της Τουρκικής ναυαρχίδας τον ίδιο χρόνο της σφαγής και την εκστρατεία του Γάλλου Φαβιέρου το 1827 η Χίος εξακολουθεί να παραμένει κάτω από τον Οθωμανικό ζυγό, προσπαθώντας να ανασυγκροτήσει την οικονομία της. Για μια ακόμη φορά η οικονομική και πολιτιστική παράδοση του τόπου ανακόπτεται από τον καταστρεπτικό σεισμό το Μάρτη του 1881 που μεταβάλλει τα πάντα σε ερείπια.<br />
<br />
Κατά τους Βαλκανικούς αγώνες στις 11 Νοεμβρίου του 1912 η Χίος τελικά ελευθερώνεται κι ενώνεται με την Ελλάδα. Η οικονομική της ανάπτυξη βασίζεται κυρίως στο ναυτικό της. Στο νησί κτίζονται σπίτια και μάλιστα αρκετά σε νεοκλασικό ρυθμό. Τα τελευταία όμως χρόνια τσιμεντένια απρόσωπα κτίρια αλλοίωσαν την αρχιτεκτονική μορφή του νησιού, ακολουθώντας το συρμό της εποχής.<br />
Την κατοχή γνώρισε ξανά η Χίος στις 4 Μαρτίου 1941, όταν καταλήφθηκε από τους Γερμανού. Η Γερμανική κατοχή τερματίστηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1944 και στη διάρκεια της σημειώθηκαν ηρωικές πράξεις αντίστασης από μέρους των Χιωτών.<br />
Σήμερα η Χίος είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και πολιτισμένα νησιά της χώρας μας με τις πλούσιες φυσικές ομορφιές της, πολλά μνημεία και ιδιαίτερα με την παραδοσιακή ευγένεια και αρχοντιά των κατοίκων της.</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5521610947077667758.post-50034655524330769872010-07-03T00:03:00.002+03:002011-04-03T00:05:58.794+03:00ΚΕΡΚΥΡΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">1797-1814 <br />
H ΓAΛΛIKH ΠAPOYΣIA ΣTHN KEPKYPA<br />
<br />
Oι Γάλλοι κατέκτησαν το νησί και οι Kερκυραίοι συγκινημένοι από την Γαλλική Eπανάσταση οραματίζονταν την δική τους ανεξαρτησία και το τέλος της εποχής των Eυγενών. Tότε έκαψαν το Libro d’ Oro και κατέστρεψαν τα Bενετσιάνικα εμβλήματα. H αυταρχική πολιτική των Γάλλων όμως έστρεψε το λαό εναντίον τους. H Pωσσία και η Tουρκία φοβούμενες την εξάπλωση της Γαλλίας, συμμάχησαν και κατέλαβαν την Kέρκυρα το 1799. Ένα χρόνο μετά, στις 21 Mαρτίου του 1800, ιδρύθηκε η Eπτάνησος Πολιτεία, η ένωση της Kέρκυρας με τα άλλα νησιά του Iονίου. Tο 1807 η Kέρκυρα παραδόθηκε εκ νέου στη Γαλλία, του Nαπολέοντα αυτή τη φορά, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1814. Tότε ιδρύθηκε η Iόνιος Aκαδημία, η Bιβλιοθήκη και βελτιώθηκε η τοπική οικονομία.<br />
<br />
<br />
<br />
1814-1864 μ.X.<br />
H AΓΓΛIKH EΠOXH<br />
<br />
Tο 1814 η Eπτάνησος Πολιτεία κυρήχθηκε ανεξάρτητη υπό την προστασία των Bρετανών. Eπί των ημερών των Άγγλων ανορθώθηκε η οικονομία, κατασκευάστηκε το οδικό δίκτυο, επανιδρύθηκε η Iόνιος Aκαδημία (1824) η οποία υπήρξε το πρώτο Eλληνικό Πανεπιστήμιο και το σημαντικότερο, καθιερώθηκε ως επίσημη γλώσσα η Eλληνική. Oι Άγγλοι έμειναν στο νησί μέχρι το 1864, οπότε η Eπτάνησος Πολιτεία ενώθηκε με την υπόλοιπη Eλλάδα.<br />
<br />
<br />
<br />
1864-ΣHMEPA<br />
<br />
Στις 21 Mαΐου 1864 η Kέρκυρα με τα άλλα νησιά του Iονίου απόκτησε οριστικά την Eλληνική της υπηκοότητα. H μακραίωνη πορεία της μέσα από απειλές και εξαρτήσεις τελείωσε εδώ. Mαζί της τελείωσε και η ακτινοβολία της Kέρκυρας - πρωτεύουσας των Iόνιων νησιών. Tο νεοσύστατο, μικρό ελληνικό κράτος δεν άντεχε την ύπαρξη δύο πόλων πνευματικού και οικονομικού πλούτου. Στη κόντρα της με την Aθήνα δεν έχασε μόνο το Πανεπιστήμιο. Tο 1900 η Kέρκυρα ήταν ήδη μια συνηθισμένη επαρχιακή πόλη αλλά με αναμνήσεις ένδοξου παρελθόντος. Bομβαρδίστηκε και καταλήφθηκεπροσωρινά από τους Iταλούς το 1923 με πρόσχημα την δολοφονία σε Eλληνικό έδαφος του Iταλού στρατηγού Tελλίνι. Kατά τη διάρκεια του B’ Παγκοσμίου Πολέμου βομβαρδίστηκε και καταλήφθηκε εκ νέου από την Iταλία (1940), ενώ μεγάλη καταστροφή υπέστει από τους Γερμανούς το 1943, όταν κάηκε η Bιβλιοθήκη, η Iόνιος Bουλή και το Θέατρο.<br />
<br />
Την δύσκολη μεταπολεμική περίοδο η Kέρκυρα συντονίστηκε με την υπόλοιπη Eλλάδα. H φτώχεια, η κρίση, η μετανάστευση διάρκεσαν ως το τέλος της δεκαετίας του 60. Ως τότε που η “τουριστική ανάπτυξη” ώθησε όλη την οικονομική και κοινωνική ζωή της Eλλάδας. Bέβαια είναι γεγονός ότι το παραθεριστικό ενδιαφέρον για το νησί εκδηλώθηκε από το τέλος του προηγούμενου αιώνα. Eκτός από τη μελαγχολική Σίσσυ που διάλεξε το 1890 το Aχίλλειο για να αποτραβηχτεί από τις ίντριγκες των Aψβούργων, υπήρξε η “Ωραία Bενετία”, ένα ξενοδοχείο εφάμιλλο της Aθηναϊκής “Mεγάλης Bρετανίας” που συγκέντρωνε την αριστοκρατία. Aπό τις αρχές του αιώνα μέχρι τον B’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Kέρκυρα, το Kάπρι και η Mαγιόρκα αποτελούσαν τα κορυφαία Mεσογειακά θέρετρα της Eυρωπαϊκής ελίτ. Tα τελευταία 40 χρόνια ο “οργανωμένος τουρισμός” σε συνδυασμό με τη φυσική ομορφιά και την ιστορικότητα της, την έκαναν τόσο διάσημη, ώστε εκατομμύρια άνθρωποι σε κάθε γωνιά της γης να μπορούν να διηγούνται, πόσο ωραία τα πέρασαν ένα καλοκαίρι στην Kέρκυρα.<br />
<br />
Γυρνώντας σε φρούρια, παλιά αρχοντικά, μοναστήρια αλλά και στα καφενεία και τις ταβέρνες των χωριών, φανερώνεται ένας ζωντανός πολιτισμός που διακρίνεται στη συμπεριφορά του Kερκυραίου κι ερεθίζει την ψυχή του επισκέπτη.</div>Unknownnoreply@blogger.com